Çay ve kahve keyfi

Çay; şefkattir, dostluktur, güvendir.

Kahve ise sıcaklıktır, ilişkidir, heyecandır.

Çay ne kadar dışa dönük ise, kahve bir o kadar içe dönük bir içecektir. Kahveyle çayı en keskin nasıl ayırt ederiz birbirinden?

Kahve kokudur... Önce koku... Kahveyi dilden damaktan önce burun sever. Kimileri kokulu çayı çaydan saymaz, oysa kokusuz kahve kahveden sayılmaz. Fincanın üzerinden o koyu köpüklü kuyuya bakıp da başı dönmeyen, yükseklik korkusuna kapılmayan var mıdır?

Hayatın sıradan gibi görünen ama güzel sürprizlere açık çağrıları vardır. Bunlar bazen insan sesine bürünür.

Hadi bir çay söyle de içelim deriz, öteki daha ılıktır, daha derindendir:'' Gel bir kahve içelim sonra gidersin.''

Nasıl ince belli çay bardaklarını avuçlarımızla kavramak sadece bedenimizi değil üşümüş ruhumuzu da ısıtırsa... Değil kahve içmek kahveyi içmek istemek bile bizi hem kendimizle, hem de hayatla bir an bile olsa barıştırır.

Kahvenin telvesine kadar içilir ve bir de fal kapatılır. Eee artık o muhabbetin sonu gelmez. Hayat girer o kara kuyuya, çıkartmak için saatlerce bakılır bazen. Yollar, kısmetler toplanmıştır oraya keyifle dinlersiniz yada bakarsınız derin derin....

Haa bir de ben kahve içmem, çay sevmem diyenler vardır. Onların aslında neyi sevmedikleri ve hayatın hangi tatlarını ıskaladıklarını gördünüz herhalde.

Çaylı ve kahveli günler sizlerin olsun.Hayatın tatlarını ıskalamayalım.