Cehennem nizamiyesinde sensizliğim

Kararını verdin demek.

Kopuyorsun benden.

Hasretler saçarak.

Bana bunu dedin ya,

Kalbimden kor dallarım koptu.

Hiç aklıma gelmezdi gideceğin,

Beni bir paçavra gibi ezeceğin.

Gecelerimde kara gardiyanlarım oldu gidişin

Şimdi balçık hatıralarımın çığlıkları çınlatır sabahlarımı.

Yalnız yürürken cellat kızılı başı boş yollarda,

Cehennem nizamiyesinde sensizliğim kucaklar bu kömür olmuş bedenimi.

Yaktığından beri uçurumların kafesinde kudurmuş bir aşk garibiyim.

Cinnetimin fitilini ateşlerim senin hayalini her öpüşümde.

Dudaklarıma bela okurum bütün serzenişlerimde,

Sersefil olmuş parmaklıklarımın ardından

Sensiz cennete bakarım yutkunup, özenerek...

İsyanım sana değil gülüm !

Başkaldırmış kan çağlayan ıssız nehirlerimedir.

Sımsıkı tutarım avuçlarımda kanat çırpan kör dikenlerimi.

Kanatsa da yakmaz canımı senin yaktığın kadar.

Sana olan hüznümü şarapla yıkarım,

Şerefine kaldırdım bütün yalnızlıkla geçirdiğim kan çanaklarımı.

Belki duyarsın şerefin el verirse, bu yalınayak ilahi çağrıyı.

Gidiyorsun demek?

Ben bunu haketmedim.

Hakedilen şey, emek verilendir be gülüm.

Emek demek, ihanet midir sence ?

Aşkıma dair ne varsa kucakladım,

İhanet yangınlarında ilk kurtarılacakların arasından.

Git !

Durmadan git !

Bensiz yaban patikalar sana , kin dolu hasret bulutlarımla refakatçi olsun.

Yazıklar olsun !

Yolun sonunda seni dev yokluğum karşılayacak,

İrkileceksin çiğ yokluğumda.

Yosun tutmuş duvarlar yıkılacak üzerime sana her kahredişimde.

Anıların tozlu yolları buhranlar saçacak sisli dert akşamlarında.

Git !

Sevgisiz hayatımızın bedelini ben öderim,

Tek çekimde !

Tutam tutam etlerimden can kopartarak.

Seni yüreğime mimlemişken,

Damla damla erir yokluğun; kurak, toprak kokulu diyarlarımda.

Veda ederken, sana verdiğim son buseyi yanına almayı unutma sakın !

Soğuk zindan akşamlarında yakacağın her ateş seraplarında , seni mıh gibi yakamozlarım selamlar.

Busemi düşün ve titreyen kalbini yak ayazlarda.

Aşk'a körükle gittiğimiz her cesarette benliğimizi bulmuşken,

Pişmanlıklara gömüldük ağlayarak.

Bir dilek tuttum gelirsin diye,

Her baharın gelişiyle parmağıma konan uğur böceklerinde.

Zihnime kazıdım seni hain diye, her kalabalık çığlıklarımda seni anımsarım yanımda.

Sevenlere ihanettir bu gidişin unutma .

Demek gidiyorsun.

Git !

Git artık. Git.

Git.

Gitme... !