Çekilin Aradan Sınıf Anneleri!

Hep merak etmişimdir: ne iş görür, ne işe yarar bu sınıf anneleri?Yer yer aklıma düşmüştür, neden sınıf babaları yok diye? Hatta sınıf dedesi, ninesi… Mesela sınıfın bir dayısının da olması ne hoş olurdu değil mi? Biz, bizden öncekiler ve bizim yavrularımız hep aynı şiirle büyümedik mi?

Öğretmenim canım benim, Seni ben pek çok severim, Sen bir ana, sen bir baba, Her şey oldun artık bana!

Yoksa sınıf öğretmenleri artık “can, ana, baba ve her şey” olmaktan çok mu uzaklar? Değillerse nedir bu sınıf annesi?

Bir veli olarak söyleyeyim: SINIF ANNESİ, ÖĞRENCİLER VE VELİLERLE ÖĞRETMEN ARASINA, MAALESEF ÖĞRETMENİN ÖRDÜĞÜ BERLİN DUVARIDIR!

Yönetmelikte olmayan bu “sınıf annesi” daha çok miskin öğretmenlerin angarya olarak gördüğü birçok işi havale ettiği, zamanla “kraldan çok kralcı” kesilen, kendini yer yer öğretmenden üstün gören lüzumsuz bir şeydir.

Sınıfta benim çocuğumun karşısına sık sık “sınıf annesi” diye, eğitimle ilgisi olmayan birinin çıkmasını kabullenemem. Bu durum, eğitim adına bir cinayettir. Benim çocuğumun; konuşmasını, davranışlarını örnek alabileceği, sevgisini yudum yudum içeceği bir annesi olduğu gibi, eğitimini alması için teslim etmekte özen gösterdiğim bir de öğretmeni var. Öğretmen de kendi işine özen göstermeli, öğrencilerinin tümüne eşit yaklaşımda bulunmalı ve az sayıdaki her velisiyle sağlıklı iletişim kurabilmelidir.

Sınıf annesi kim oluyor?

O gitsin, kendi çocuğuna annelik yapsın da öğretmenimizle baş başa kalalım! Çekilsin aradan!

ANNE OLAN HER VELİ, SINIF ANNESİDİR.

İyi bir öğretmen bunu böyle kabul etmek durumundadır. Bir sınıf öğretmeni yaklaşık 30 öğrenciyle beş yıl beraber oluyorsa, her öğrencinin velisiyle iletişim kurabilecek yeterli zamanı var demektir. Sınıftaki her öğrenci, öğretmeni tarafından fark edilmek ister. Öğrenci ister ki, öğretmeni onun da annesine değer versin, sınıfla ilgili özel durumları onun velisiyle de paylaşsın.

Öğretmen, sınıfının donanım ve diğer ihtiyaçlarında farklı meslek ve kabiliyete sahip farklı velilerden yardım talep edebilmelidir.

Her öğrenci, öğretmenin sınıf annesinin çocuğuyla daha çok ilgilendiğini bilir, sınıf annesinin çocuğunu ve öğretmenini kıskanır, içten içe hüzünlenir.

Sınıf anneliğinin, diğer velilere ve öğrencilere yaşattığı, hissettirdiği diğer bir sıkıntı da sınıf annesinin kendisini diğer velilerden üstün ve ayrıcalıklı görmesidir. Genellikle sınıfın en çalışkan öğrencisinin velisi veya veliler içerisinde en iyi sosyal statüye sahip olanı, en paralı olanı, kendini beğenmişin biri sınıf annesi olur. Ve öğretmen, velinin statüsünden yararlanmak için sınıf annesi olan seçkin(!) velinin çocuğuyla daha çok ilgilenir.

Sınıf annelerinin çoğu öğretmenle sıkı fıkı olurlar, birbirlerine gidip gelmeye başlarlar.Öyle ki, öğretmenler gününde, yılbaşında, anneler gününde öğretmene altın bilezik veya saat almak için sınıftan para toplama işini üstlenir. Öğretmen tüm enerjisini, alınan pahalı hediyeye öncülük eden sınıf annesinin ve diğer birkaç velinin çocuklarına harcar. Onların çocukları bir yana sınıftaki diğer çocuklar bir yanadır.

Her çocuğun, özel bir günde öğretmenine hediye edeceği çok özel duygularını satın alandır sınıf anneleri.

Sınıftaki çocukların eline tutuşturduğu bir kâğıt parçasıyla (adeta emr-i vakiyle) diğer velilerden para isteyen sınıf annesi; kendisiyle istişare edilmediği için duruma muhalif olan velilerin ve hediye için para vermeyen/veremeyen velilerin çocuklarının, öğretmenin gözünden düşmesine neden olur.

Öğretmenin gözünden düşen öğrenci, diğer öğrencilerin de gözünden düşer, yalnızlaşır.

Öğrenci küçücük ve masum kalbinde büyük eziklik hisseder, yıkılır. Sınıftaki ayrım ilköğretim hayatı boyunca devam eder. Ve kalbindeki eziklik hayatı boyunca…

İşte bu yıkımları küçük dünyalara yaşatmamak, her veliyi bilinçlendirmek, her öğrenciyi onore etmek için öğretmenler, sınıf annesi seçme işine ve veli ayrıcalığına son vermelidirler.