Çekin ellerinizi eğitimden

Geçenlerde üç arkadaş oturduk ve konu eğitim sisteminden açıldı, konuyu vakit darlığından geniş bir şekilde tartışamamıştık ki düçüncelerimin hepsini açıklayamamıştım, nasip bugüneymiş.

Son birkaç haftadır; eğitimde 4+4+4 sistemi, sınavların kaldırılması, Kur'an-ı Kerim'in ve Peygamberimiz (s.a.v.)'in hayatının seçmeli ders olarak okutulması derken zaten dünyanın neredeyse en kötüsü olan eğitim sistemimiz iyice içinden çıkılmaz bir hal aldı. Eğitim sistemi ülkemizin hemen en çok değişen yapısı. Neredeyse her milli eğitim bakanıyla birlikte eğitim sistemimiz değişiyor, daha korkuncu her hükümetle birlikte değişiyor olması. Politik kurumlar değişim içinde olabilir, bu normaldir ama sistemler uzun süreli ve/veya değişmez nitelikte olmalıdır. Eğitim sistemimizin bu kadar sık değiştirilmesi ders gören çocukları zorladığı kadar ders veren hocaları da zorlamakta. Öğretmenler değişime ayak uyduramamakta ve çocukların zihinleri iyice bulanmakadır. Ayrıca öğretmenlerin aldığı eğitim değişen yapıya uymadığı için, sistem içine aldığı bireyleri geliştirememektedir. Örneğin, 4. sınıftan itibaren İngilizce dersi gören insanlar nasıl olur da halen yabancı dil konusunda bu kadar başarısız olur? Bunun nedeni, halen İngilizce'nin dil bilgisi kurallarının ötesine geçemememiz olsa gerek. Burada hiçbir öğretmeni suçlamıyorum, çünkü biliyorum ki üniversitede aldıkları eğitim de daha öteye geçmemiştir. Son 10 yılda, benim hatırladığım, üç kez değişen eğitim yapısı nasıl olur da başarılı bireyler yetiştirir. Bununla beraber sınavlara bu kadar bağımlı hale gelen bir eğitim sisteminde sınavların kaldırılması ve sınavlara hazırlık kurslarının okula dönüştürülmesi nasıl konuşulabilir?

Eğitim sistemimiz o kadar politize edildi ki bizim seçtiğimiz vekiller bizim ne düşündüğümüzü öğrenmeden  partilerinin görüşü çerçevesinde değişiklikleri yorumladılar. Kimisi değişiklikleri imam hatiplerin önünü açmak için yapılmış bir düzenleme olarak yorumladı, kimisi meslek eğitiminin artırılması çabası olarak gördü. Bunun yanında bazı vekillerin konuyla bile alakası yoktu, konu mankeniydi sadece. Ama hiç kimse çocuğunu okutan bir ailenin kaygısını, son sınıfa gelmiş bir lise öğrencisinin tedirginliğini öğrenme ihtiyacı duymadı. Konu her konuşulduğunda dünyadan ülke örnekleri verildi ama ''biz Türk'üz kimseye benzemeyiz'' sözüne dayanılıp Türk pedegoglara, psikologlora danışılmadı. Her parti kendi ideolojisi çerçevesinde diğerini eleştirdi ama hiçbiri bir araya gelip bir hafta boyunca konuyu detaylı biçimde ele almadı. Sonuçta vekillerimiz tuzu kuru bir şekilde streslerini attılar, kabak yine ümitle baktığımız gençlerin başına patladı.

İnşallah bu değişiklik son olur, inşallah sonraki dönemlerde başkaları kendi ideolojileri doğrultusunda yeni değişiklikler yapmaz da eksiklikler giderilip çağdaş bir eğitim sistemimiz olur.