Cemal Süreya

Bugün Cemal Süreya'nın ölüm yıldönümü imiş. Gazeteleri okurken rastladım bu bilgiye. Süreya, aşkla sevdiğim bir şairdir. Ölüm yıldönümünde sevgiyle ve şiirlerinden dizelerle anmak istedim onu. Anarken biyografik bilgiler vermeyeceğim. Bundan hep kaçındım. Nedeni ise, isteyenin internette bu konuda en sağlıklı bilgileri bulabileceğidir.

Biyografisi ile ilgili sadece şunu yazabilirim; Darphane müdürü iken, zamanın bakanlarından biri teftişe gelmiş Darphane'yi. Süreya'yı da hiç sevmediği için, bir bahane bulmak amacıyla ' Çok pis buldum Darphane'yi ' demiş. Süreya'nın cevabı ise şu olmuş; siz gelmeden önce temizdi...

Süreya'ya olan sevdam AŞK başlıklı şiiriyle başlamıştı. Şiirin ilk üç dizesini okuduğum an çarpılmıştım sanki.

Şimdi sen kalkıp gidiyorsun. Git.
Gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar. Gitsinler.
Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin

Sonrasında da şu dizelerle vazgeçilmez şairlerimin arasına katılıyordu...

Seni bir kere öpsem ikinin hatırı kalıyordu
İki kere öpeyim desem üçün boynu bükük

Aşk bu kadar duru dizelerle ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi. Diğer şiirlerini okudukça büyülendim açıkçası. Üvercinka, Üstü Kalsın, 8.10 Vapuru, Yazmam Daha Aşk Şiiri, Sizin Hiç Babanız Öldü mü, Beni Öp Sonra Doğur Beni, hele hele İki Kalp şiiri...

Ve Süreya şiirlerine damga vuran o eşsiz dize;

Keşke yalnız bunun için sevseydim seni

Kırmızı Bir Kuştur şiirinde, o kısacık, yine dupduru dizelerde nasıl da yakalar yüreğimi en ince yerinden...

Kırmızı bir kuştur soluğum
Kumral göklerinde saçlarının
Seni kucağıma alıyorum
Tarifsiz uzuyor bacakların
Kırmızı bir at oluyor soluğum
Yüzünün yanmasından anlıyorum
Yoksuluz gecelerimiz çok kısa
Dört nala sevişmek lazım

Üstü Kalsın şiirinde, bir kulun tanrısına söyleyebileceği en incelikli dizeleri yazmıştır...

Ölüyorum tanrım
Bu da oldu işte.

Her ölüm erken ölümdür
Biliyorum tanrım.

Ama, ayrıca, aldığın şu hayat
Fena değildir...

Üstü kalsın...

Afyon Garındaki şiirinde üzülmekle gülmek arasında gidip gelirsiniz...

Afyon garındaki küçük kızı anımsa, hani,
Trene binerken pabuçlarını çıkarmıştı;
Varto depremini düşün , yardım olarak Batı'dan
Gönderilmiş bir kutu süttozunu ve sütyeni.

Adam süttozuyla evinin duvarlarını badana etmişti,
Karısıysa saklamıştı ne olduğunu bilmediği sütyeni,
Kulaklık olarak kullanmayı düşünüyordu onu kışın;
Tanrım gerçekten çocukluk günlerinizde mi?..

Eşiklere oturmuş bir dolu insan
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.

Ve beni en çarpan, en kısacık şiiri, Ama Senin...

Daha nen olayım isterdin,
Onursuzunum senin!

Bir aşk, bu kadar güzel mi anlatılır? Sevdiğin için onurundan bile vazgeçmişsen, bu aşk değil de nedir?

Cemal Süreya'daki onur, girdiği iddiayı kaybedince soyadındaki bir harften bile vazgeçebileceği bir onurdu. Kaldı ki aşkı için onurundan vazgeçmesin...

Işıklar içinde uyu sevgili Cemal Süreya. Sen aşkı anlattın, ben de anladım...