Çemberler mutluluğa dönüyor

Her şey ne zaman başladı?... Bilinmez…. Sonsuzluğun derin karmaşası içinde devinip duran ruhlarda bir efkar…

Geldiğim yoldan ilerlediğim sonsuzluğun dev çemberi beni yine vardığım yere, yani başlangıca ulaştıracak. Biliyorum… Her şey başladığım noktaya, en arınmış, iyilik, güzellik, sevgi dolu öz halime dönebilmek için.

Anladığımı, anladığın noktadaysan komşu çemberin benzer bir noktasındayız demektir.

Evrensel birliğe dönüyor çemberler… Kozmik sonsuzlukta, çember üzerinde yürümeye, ayakta kalmaya, düşmemeye direnen cambazlar gibiyiz. Oysa ki, bizleri düşsek bile şefkatle kaldıran, ilahi rehberlerimiz, meleklerimiz var. Dilersek düştüğümüz yerden kanatlanarak uçarız… Zirveler bizler için …

Bilinçaltı korkuların sarmaşıkları her yanımıza dolanmış… Korktuğumuz her şeyle yüzleşecek olacağımızı bilmenin korkusuyla, daha da sımsıkı bağlanırız bağımlılıklarımıza…
Bağımlılıklarımızla düşeriz hayatın uçurumlarına.

Düştüğümüz uçurumların tekinsizliğinde hep ararız güvenecek bir el… Güvensizliğin karanlıklarında koşar ruhumuz… Korku koridorundan çıkmanın tek yolu ise, evrendeki en güçlü duyguya yani sevgiye onları teslim etmek… Korkularımızın farkına vararak, onları sevgiye dönüştürmek hiç de zor değildir.

Çemberin sonuna geldiğimiz de,“başlangıcına” yani işte o zaman anlarız, Yaradan’ın bize en güzel hediyesi olan “hayat”ı, hiç paketini açmadan, gerçek anlamda tadına, mutluluğuna varmadan, bolluğundan, zenginliğinden yararlanmadan hep karanlık korku dolaplarında saklamışız… Sonra onu koyduğumuz yeri unutup çaresizce aramaya başlamışız…

Oysa ki mutluluk, hayat armağanımızın o sarılıp sarmalanan ve hiç açılmayan paketinin içinde, mutluluk, kahkahanın çalıştırdığı timus’da , sevdiğinin sımsıcak sarılışının sana şifa olup akmasında, güne, güneşe yüzünü sevgiyle çevirebilmekte ve güneşin tüm enerji merkezlerini aktive etmesini kabul etmekte, temiz havada alınan ve tüm akciğerimizi dolduran bol negatif iyonlu havada, alkali suyun vücuda sağladığı olumlu katkılarda, koşulsuzca sevmekte, içtenlikle affedebilmekte, daima olumlu düşünmekte ve hayata pozitif bakabilmekte, en önemlisi “an”ı yaşayabilmekte…

Unutma güzel insan, sen mutluysan tüm evren de mutlu… Çünkü yaşadığın, sadece senin gerçekliğinin bir izdüşümü… Öyleyse mutluluğu çağır hayatına, mutlu ol, mutlu kal, mutlu yaşa…

e-kitap: https://www.mobidik.com/e-kitap/279/kozmik-fisiltilar