cemre

cemre

cemre gibi bir yolculuk
dostluğun sıcaklığı
ayrılıkların soğukluğu ile birleşince
anılar kaldı geriye,
ne neşeli ne mahzun,
kendi durgunluğunda anılar
ilk cemre kasımda düştü
sessiz bir sonbahar gecesinde
mis kokulu bir mutluluk çiçeği açtı
ikinci cemre... yine kasımda
ıslak bir meydanın ikindi ışıklarında
-uçan metallerin gök gürültüsünde-
baharı beklerken sonbahar şaşkınlığına
ve haziran, sonraki kasıma bir çalım
lodosla poyrazın sessizliğinde
... üçüncü cemre,
dün gece düştü
uzun bir suskunluk gebeliği
kimse konuşmadan, konuşamadan
mütevazi bir gururla, sessizce...
cemrede aşk, cemrede ayrılık,
cemrede yalnızlık çok zor
... özleneceksin


( Erol ASLAN )