Cenaze töreni ve mevtanın insan tercihleri

İnsanın en korumalı, en hareketsiz parçası ve kumanda merkezi  olan beyinin; neyi nasıl algıladığı, nasıl özümsediği, düşünceye nasıl dönüştürdüğü karmaşık ama bireyin düşüncesinin zaman aralığının çok önemli olduğu da yadsınamaz bir gerçek değil midir?

Bir durumu bir anlık, bir günlük, bir haftalık, bir aylık, bir yıllık, bir ömürlük zaman aralıklarında düşündüğümüzde duygumuzun mantığımızın nasıl değişeceğini gözden geçirdiğimizde geniş zamanlı düşünmenin ne kadar önemli olduğunu da fark etmemek mümkün müdür?

En kökten soruyu; 'cenazemizi kimin kaldırmasını isteriz'i kendimize sorarsak veya sırasıyla üç kişiyi belirlersek yakınlığını, güvenini hissettiğimizi hissettiklerimizi belirlemiş olmaz mıyız? 

Okuyanlar diyebilir ki; bu soruya ne gerek var? Ben hayatın akışında iki defa ölümle teğet geçmiş biri olarak böyle bir soruyu düşünmemiştim ama bu dönemde şahit olduğum durumlar, bana bunları düşündürdü?

Bizzat kendim bu soruya cevap arıyorum; en yakın güven hissettiğim üç kişiyi belirlemeyi düşünüyorum, tabii ki zaman içinde değişebilir ama delikanlılığımda olgunluğumda kapımı çalan Azrai'lin tekrar ne zaman çalacağıni bilebilir miyim? 

Bu soru kafamda bana dair oluşmadı ama ben de düşünmeye başladım; ölürsem cenazemi kim veya kimler kaldırsın?

Düşünün; siz, en yakınınızda olma duygusunu paylaştığınız insanlardan başka biri cenazenize sahip çıksın isterseniz bunu kim nasıl yorumlasın? 

Veya şartlar gerektirdiği için (kökten güven gerektiren) vekalet vereceğim kimse yoktur derseniz, cenazenize kim niye sahip çıksın.

İnsan yaşamının olabilir anlarını düşünerek tercihlerini belirleyebilmesi (aslında) kendi duygu mantık tercih üçgenini belirlemesi olmaz mı?

Mantığın, duygunun, tercihin berrak olması ve bunu yaşarken deklere etme cesareti kişiyi berraklaştırmaz mı?

Kadri KANPAK