Cenazenizde ne dinlemek istersiniz; Chopin'den "sonat" mı, Itri'den "tekbir" mi?

Cenazelerde Chopin'in "Cenaze Marşı" diye bilinen eserinin çalınması 1932 yılında başlamış...Daha sonra Mustafa Kemal'in cenazesinde de bu "marş" çalınmış...Böylece protokol cenazelerinin müziği haline gelmiş.

Cumhuriyet, Batı kültürü karşısında teslimiyetçi bir şekillciliğe mahkum edilmişti. Geleneksel ifadeye, Batı'nın ilmi ve fenni yerine yaşama biçimi ve kültürel ritüelleri transfer edilmişti.

Törensel cenazelerde Chopin'in (aslında cenaze marşı olsun diye yazmadığı) Piyano Sonatı'nın çalınması da bir "Cumhuriyet ritüeli" olarak günümüze kadar geldi.

Oysa, bunun bizim kendi din, ahlak ve geleneğimizde hiç bir şekilde yeri yoktu. Bir Müslüman cenazesinde içeriği ve tarzı ne olursa olsun, bir çalgı çalınması, hiç bir şekilde izahı mümkün olmayan bir aykırılıktı.

Ama 1932'den günümüze kadar bu aykırılık sürdü geldi. Resmi devlet erkanı buna alışmış olsa bile,halk çoğunluğu hiç bir zaman Chopin'in sonatına alışamadı.

Bu tuhaflık, sadece cenazeyi teşyi eden dirilerimize değil, ölülelerimize de yapılan bir büyük zülum olarak günümüze kadar geldi.

Başbakan Davutoğlu, cenazelerde söz konusu marş yerine Itri'nin o ölümsüz bestesi Tekbir'in çalınmasını gündemlerine aldıklarını açıklıyor.

Devlet, halktan gelen umumi arzu üzerine, doksan yıllık "Cumhuriyet ritüeli"li ortadan kaldırıp, bin yıllık geleğimize dönmenin yollarını arıyor.

Zaten, halk kendi cenazesinde hiç bir zaman Chopin çalmadı da söylemedi de bu ülkede...Halk, daima Tekbir getirdi, dua okudu cenazesine...Şimdi devlet ve halk bir yerde daha buluşuyor.

Elbette, olması gerektiğ gibi, bu buluşma da halkın arzu ettiği noktada oluyor. Devleti halkla barıştırmak veya buluşturmak da böyle oluyor işte...

Artık cenazelerimizde Chopin'in piyano sonatını değil, Itri'nin Tekbir'ini dinleyeceğiz...

Yani, bir zamanlar zoraki senfoni "dineti"lerine mahkum edilen Bayburtlu vatandaşın, "Bayburt Bayburt olalı böyle zulüm görmedi" dediği gibi, Türkiye de Türkiye olalı böyle Chopin zulmü görmemişti.

Şükür ki, bu zulüm de bitiyor!

Amma birileri, Itri'nin "Allahükeber...Allahüekber....La ilahe illallahü vellahüekber... Allahüekber ve lillahilhamd" sözleriyle ebedi yolculuğuna çıkmak yerine, Chopin'in Opus 35 Sibemöl Minör Piyano Sonatı'nı dinleyerek mezarına gitmek isterse onlara da bu imkan ve fırsat verilmeli...

Dünyada herkes, yaşama biçimini seçmekte özgür olduğu gibi, dünyadan giderken dinleyeceği "dinletiyi" seçme şansına da  sahip olmalı!!