- Kategori
- Şiir
Cenneti Arayan Kadın
gece gezginidir gözleri artık
her adımında, uçuruma daha yakın yürürken
zaman sarkacında,
gündüzü sallanır darağacında
yine de,
sevinçlerini açar bu gidişe, göz bebekleri
cenneti sandığı, adamın gözleri
kör bakarken ona
görmez gözleri
adamıştır bir kez kendini, cennetin kokusuna
bir uyurgezer edasında;
yeminler bozup her defasında,
yeniden, yanlış kıbleye durup
kendi ellerinle kazar, her gününün mezarını
bir başka âlemdir sanki dolaştığı yer
önceden yaşayamadığı, onun cennet sandığı
daha bir kararırken gözleri, her defasında
ağıtlı şarkılar, yol göstericidir artık zamana
bitmez bu oyun, durmadan kendi kendini yeniler
varılamayacak zamandan, geri sarar filmleri yeniden
bayramlık giysilerine sarılmış çocuk gibi
sarılırken gördüklerine / farkındasız
yakar ateşi değdiği yeri
oysa,”mutlu aşk yoktur” öyle romanlardaki gibi
ne cennet ne cehennemdir aşkların ayarı
yaşamadığı cenneti arayan kadın, öyle zanneder
gerçeğin tokadı yüzünde patladığında geçtir artık
ne gidebilir ileri ne de dönebilir geri
alev alır hayat birden
cenneti ararken, düşmüştür cehennemin kuytusuna
ve ölümün buz bakışındadır artık
19 Eylül 2009
Hâdiye Kaptan
c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.