Cennetin kısa tarihi I: Güneş ve Akbabalar

Bir zamanlar, uzak diyarlarda cennetten bir ülke varmış. Dört bir yanında türlü meyveler, çiçekler yetişir, toprak buğdayı, pamuğu, pirinci bütün cömertliğiyle insanlara sunarmış. Denizleri, gölleri, ırmaklarıyla ülkenin suyu hiç bitmez, kışın yağan kar dağların doruklarından toprağa sızar, buz gibi kaynak suyu olur, çeşmelerden gürül gürül akarmış. Ormanlar göz alabildiğince uzanıp gider, güneşin sıcağından saklanmak isteyenler, kendilerine bir serin ağaç gölgesi mutlaka bulurmuş. Ülkenin mert, gözü pek, gözü tok insanları, kıt kanaat geçinseler de bulunca paylaşır, yokken şükrederlermiş. Herkes birbirini koruyup kollar, sevincini, umudunu kimse yitirmezmiş. İnancı ne olursa olsun herkes, her şeyden fazla hoşgörüye inanırmış..

Gelgelelim bu cennet ülke, hep aç, hiç doymayan akbabaların yaşadığı, başka ülkelerle çevriliymiş. Kötücül yürekleri fındık tanesi gibi küçücük ama hırsları büyük akbabalar, cennet ülkeyi kıskançlıktan delirerek izlerler, kıskançlık açlıklarını iyice azdırırmış. Bir gün ülkeyi ele geçirmeye karar vermişler. Türlü hilelere başvurmuşlar, her gün çığlıklar atarak ülkenin üzerinde dolaşmaya, salyalar akıtarak avlarını kollamaya başlamışlar. Her geçen gün daha kalabalıklaşıyorlarmış. Gökyüzü akbabayla kaplanmış, ağaçlar, ırmaklar, ekinler, dağlar karalar bağlamış, siyah her yere çökmüş..

Ansızın, cennet ülkenin üzerine pırıl pırıl bir güneş doğmuş. Akılları ısıtmış, yüreklere ışık olmuş. Bir uçtan bir uca aydınlanan ülkenin güneşi uzun süre batmamış, dillere destan, gönüllere sultan olmuş. Arkalarına bakmadan kaçan akbabalar, yüzyıllardır ilk defa birlik olmuşlar. Kem gözleri kör, kanatları alev alev yanarak korku içinde titreşirken, er ya da geç güneşten öçlerini almaya yemin etmişler.
Zaman geçmiş, güneş cennet ülkenin dağlarının ardında yavaş yavaş kaybolmaya başlamış. Bazıları, güneş batarken yayılan alacakaranlıkta, bir kaç akbabanın sessizce süzüldüğünü görmüş..
Güneş kaybolurken, akbabalar kasvetli ükelerindeki dev makinelerde hiç durmadan para basmışlar. Gemiler dolusu getirip, cennet ülkenin gözlerden uzak, ıssız limanlarında yarı akbaba yarı insan yaratıklara teslim etmişler. Böylece paranın, ihanetlerden, zulümlerden, yalanlardan biriktirdiği yüzlerce yıllık keder, güneşini kaybeden ülkenin kederine arkadaş olmuş..

YARIN: Cennetin Kısa Tarihi II / Akbabalar ve Kukla