Cennetten açılan pencere

Cennet kılmak için, dünyamızı
Bitkin düştün.

Yordun bedenini, ülken için,
Ülkemiz için,
Biz gençler için.

En doğrusu,
İnsanlık için ne güzel yordun kendini.
Ne kutsal bir amaç, seninkisi.
Seni tanıyanlara ne mutlu.

Sonra dünyaya son bir kez baktın, apansız.
O, cennetten açılan pencerenden.

Bekledik.
Fakat bir daha açmadın o pencereyi.

Daha doğrusu "açamadın" biliyoruz.
Denediğinden öyle eminiz ki.

Yordun, yoruldun sen.
Söz, seni daha fazla üzmeyeceğiz.
Huzur içinde uyu olur mu?

Yeşermeye devam etsin o güzel umutların.
Devam etsin ki solmasın kardelenlerin.