Cep delik Yürek yamalı

Bugün cebimi deldim. Kalemi cebime koymuştum sivri kısmı cebi delmiş, kalemi kağıda koydum bu seferde yüreğimi deldi. Gençlikle çocuklu arası dönemde postür bozukluğu vardı ben de. Biraz kamburdum. Lakin yüreğim hep dik durdu. Asiydim.

Flüt çaldıran hoca flütle parmaklarıma vurmaya kalktığında; Senfoni orkestrasına kavalcı mı arıyorsunuz be kadın!' dedim. Anlamadığım Fizik dersinin hocasına elimi vücudumda gezdirerek; Notumuz kötü ama fiziğimiz iyi hoca' dedim. Budur bizim asiliğimiz. Kendi çocukluğumu düzgün yaşamamış olmamın verdiği burukluktan olsa gerek, hep çocuk sevdim. Pembe patiklerinden tutup bir güzel sarıldım. Bir keresinde hiç unutmam annesinin alamadığı dondurmayı cebimdeki son paradan ben almıştım. Beni en mutlu eden şeyi sorduklarında da hep o kız çocuğunun gülümsemesini söylerim. Bir çocuğa bir şey oldu mu da çok üzülürüm. Hele de o çocuk öldürüldüyse.

Bakmayın kalem yazdırıyor bunları bana sayfalarımsa hep içkili. Zaten düşünüyorum da insan mutlu olunca yazamaz ki! İnsan mutlu olunca yaşar dostlar, yaşar. Yaşamaya başlar. Acı çekmek sadece romanlarda hoş gelir insana. Yoksa kötüdür gerçekte cebi delik olmak, fakir olmak. Bir kere sahipsizsin. Sonra sana işleyen binlerce kanun ve toplum önyargısı var. Kolay mı asi olmak? Değil. Vallahi değil.

Şu içkili sayfalarda rakının dibine vurmuşken, kalemim hiç olmayacak yerlere daldı. Kendi içimde de bir kendine muhalefet partisi taşıyorum. Kabul etmiyor benim iktidar oluşumunu. Hicivli bir dili var genel başkanın. Yüreğimize açılan yaralardan dem vuruyor. Neden hep imkansızı seviyor zat-ı aliniz diyor. Ona paralel olarak ötekide bağırıyor oradan. Aldatılmalar, terk edilmeler ve terk etmeler kevgire döndük efendim diyor. Asi bir yüreğin, asi bir mantıkla olan savaşında sarılıyorum kalemime. Bana söylediklerini yazıyorum inanın ki! En azından kimseyi kandırmadık diyor vicdanım. Kimseyi de yarı yolda bırakmadık. İstikametini söyledik istikbal düşündüklerimizle ve daima bendin istiklali olduğu talebimiz. Şimdi son cümleyi anlamayanlar olacaktır. Anlamayın. Anlasanızda değişen bir şey olmayacaktır. Bana paraya ekşimeyeninizi gösterin ben de içkili sayfaları yırtıp atayıp. Hadi eyvallah!

 Emre Erden