- Kategori
- Gündelik Yaşam
Cep Telefonumu şopar beş dakkada hacıladı!
...şopar..
Bilen bilir... 28 senedir Dolapdere esnafıyım.
İki aydır bir sanat atölyesi kurmaya çalışıyorum. Dekorla ilgili.
Yerleri süpürüp, iş öğrenecek çırak lazım tabi.
Eskiden tombalacılık yapan Niyazi, oğlunu verdi. Ama çocuk yarım kova suyu bile taşıyamadığı için,
babasına iade ettim.
Dün, kalfam "çırak aranıyor" yazmış.
Bir şopar müracaaat etmiş. Bu gün gelmesini söylemişler.
Bendeniz cennetkuşu da sabah altıda Apik'te Halil Ergün'le işkembemi içip dükkanımı 6.30 da açtım.
8.30 da dökümcü, 8.55 te çırak,9.00 da kalfa geldi.
***
İki senedir bozuk bir cep telefonuyla idare etmeye çalışıyordum. Benim büyük oğlan acımış, geçen gün 185 tl. verip yeni bir telefon almış bana.
Kalfa bozulan giriş kapısını tamir ederken, çırak dışarı çıkmış. Kalfa seslendi; "usta çırağı bakkala mı gönderdin?"
"Yoook!" derken hemen masada duran yeni telefonuma baktım. Yerinde yoktu. Saate baktım: 10.00..
15 lik şopar, yepizyeni telefonu 1 saatlik yoklaması-mesaisi neticesinde kapmış götürmüş.
***
Benim hatuna söyledim. Dedi ki: Dükkana kimi alırsan al, ikametgah senedini getirecek. En yakın karakola bildirim yapılacak.
Geçen seneden beri böyle bir uygulama varmış. Dükkanına giren çıkanı bildireceksin...
Doğru bir karar!
***Zort-zart, gitti bizim telefon, Mozart!!!