Ceplerimde hınzır gülüşler biriktirdim sana

Güneşin gölgesine uzanarak.
Yeşermiş karanfiller
Koparıldığında
İsteksizce giderse ellere
Ağlayabilir mavi çocuk.
Bir sevgili şefkatinden beslenip
Ellerinden gül kokulu
Sabahlara da uyanabilir
Günün birinde.
Bulutları süzüp
Ilık yüreğine ismini de kondurabilir.
Kelebeğin de şansı var mavi çocuk
Kelebeği unutma
Bir günü aşmış, polenleri koklayarak.
Olasılık hesaplamaları
Gün doğumu bahçelerinde
Şenlenen soylu duruşlarımızdan
Aynı doğrultuya akabilir
Gözlerimiz kamaşmadan
Uzanırsak eğer,
Pamuklarını serperek mavi küre
Uykulara çağırır bizi yumuşak göğsüne.