Cepteki Parmaklar

Cepteki parmaklar, cepten çıktı.

Geç kalmış adamın, geç çıkan kitabının adı, “Cepteki Parmaklar”

O geç kalmış adam, benim.

On yıla yakın bir zamandır, yazmaktayım. Yazdıklarım, dağlar kadar olmuş. İlk önce “Türkçesi Zayıf Öğretmen” adında bir kitap yapmak istedim. Kandırıldım, bütün iş fiyaskoyla sonuçlandı. Baktım olmuyor, beni kandırıyorlar. Beni kandıranlardan uzaklaştım. “Mutlaka kitap yapmalıyım, kitapsız kitapsız dolaşmak olmaz” dedim. Oturdum bilgisayarın başına. Kitap basımıyla uğraşan, beşten fazla yayınevine mail attım. “Kim, ilk önce bana dönerse işi kapar” dedim.

“Karina Kitap”bir saat içinde, telefonla bana döndü. (Diğer yayınevleri hala dönmediler bana) Karina Kitap’tan “Haydar ÇAKMAK” ile görüştüm. Benim adıma her şeyi gerçekleştirdiler. Ortaya “Cepteki Parmaklar” kitabı çıktı. Arkasından “Ölüler Kentinin Ozanı” adında şiir kitabım gelecek.

“Cepteki Parmaklar” ile ilgili olarak kitabın arka kapağında şöyle yazmakta.

“Şuayip Odabaşı, kendi deyimiyle kartviziti köy öğretmeni olan bir yazar. Bununla birlikte ağırlıklı olarak kendi yöresinin tarihine, özelliklerine, kültürüne son derece hâkim, aynı topraklarda yaşadığı insanları duyarlı bir aydın özeniyle içselleştirmiş, özümsemiş bir kalem. Odabaşının, okurlarıyla paylaştığı öyküleri de bu değerleri kuşanmış bir yazarın kaleminden döküldüğünü ilk anda gösteriyor. Cepteki Parmakları okurken, zaman zaman gülümseyecek, zaman zaman hüzünlenecek, bolca düşünecek, ama en çok, unutulmaya yüz tutmuş değerlerimizi anımsayacaksınız.”

Doğru yazmışlar. Benim kartvizitim böyle.

Benim, fazla konuşmama gerek yok. Mademki yazdım, ortaya bir kitap çıktı. Kitap konuşsun sizinle, gözlerinizin içine baka baka, konuşsun.

“Cepteki Parmaklar” kitabımı, okuyacağınızı umut ediyorum. Okuduğunuzda cepteki parmakların durumunu öğreneceksiniz.

Bana destek olanlara, teşekkür ediyorum.

19.12.2013/KEPEZ/ÇANAKKALE