Çerçi

Uyandım mavileyin…

Geceden ağıtsal ninnisiyle rüzgarın

Önüne katıp savurmuşluğu,

Ellerim, ellerim ne kadar büyük…

Höyük gibi…

Çerçi yüreğim…

Na şuramda…

İman tahtası da derler,

Hani cennet saklısı,

Aşikarı cehennem.

Hah işte orada,

Tavında demir gibi

Dövülür hala çocuk…

Kolay mı?

Değil elbet…

Hem su verip kararınca

Hem dağlayacan ateş ateş.

Dönüp bide,

Cennetten çıkma…

Kırmadan bir tarafını

Döve döve bükecen…

Oy benim çocukluğum nere…

Oy benim gençliğim nere…

Saklan şimdi,

Kitap aralarına bit gibi.

Kalemlere söylet.

Uzun ince bir yoldayım…

Gülüm gülüm,

Bitiyorum gündüz gece.

Yum gözünü.

Yağmurlu bir gecede,

Köyde uykuda,

Kırmızı kiremitlere,

Sertçe düşen yağmuru…

Dinle…

İçin arınsın.

Bu da,

Benim nirvana.

Ulaştım ulaştım …

Ulaşamadım…

Al yine kalem,

Yaz yine satır.

Galapagos’un nesli yitik

Tospağası…

Sok kafanı,

Altıgenin içine.

Gökyüzünde yıldızlara nazire…

Kıtlık kıran girmiş,

Uykularımın içine.

Hani benim,

Yedi iklim,

Cihan cihan,

Uçmalarım,

Konmalarım…

Tuğladan bir düş bulup,

Mermercene yontmalarım…