- Kategori
- Deneme
Cesaret. Ceset. Yalnız düşmemek tenden tene
Ne alaka bir dünya?!
Cesaret. Ceset.
Her şey bir cesaretle başladı ve bir cesetle sona erdi.
İmge, senin evinde resimdi.
Benim evimde fareler kedilerle dans ediyordu. Filme alıyordum benden geriye kalanları. Ne çok çocuk o coğrafyadan geçiyordu. Her şey matematiğin işiydi. Çiş yapmasını öğrendiğin gün, bunun farkına vardığın anda, sen sen olmuştun.
Olmuş armutları sulu sulu yiyen dedemdi.
Dedemin pamuk sakallarından düşen ipince bir teldim, beyaz, sonradan kararan.
İstanbul sarışın bir hatunsa, İzmir....
Siyah tetiğe dokunduğunda....düşen yine bir siyahtı. Bu sahnede beyaz yoktu. Memleket karaydı, denize uzaktı; mavi nedir, gök dışında bilmiyorlardı. Sular, koyu sarı akıp giderdi bedenlerde.
Büyülü bir tını, tın tın tın girince hayata...
Biz böyle olduğumuz için böyle çalıp söyledik, böyle, işte böyle yaşadık; başkasını bilmedik, bilemezdik.
1. Not: İzmir, işte malum, böyle olduğu için, yani, bu film de şöyleydi, baştan alırsak, o müzikle eş; yalnız düşmemektir tenden tene.
2. Not:
Cesaret
ceset
yalnız düşmemek
tenden tene
o film ve o çocuk
ve o adam
ve ben
ve İzmir
çooook uzaklarda İstanbul
merhaba! diyoruz
her neyse
işte ona.
Ş.Y.