Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

21 Aralık '17

 
Kategori
Şiir
 

Çetele

Çetele
 



/her kıyıdan bir fırtına dolar içine
bilinmeyen bir mevsimin kokusuyla
kendi karanlığında kaybolur kişi/


bayramlarda azalan ev kapılarında
ne çok öksüz ne çok yetimim

bahçenin kışına sarınmış ömrümde 
zehir zemheri akşamların boşluğuna köklendim
onca gözyaşına değin, halâ
bir toz zerresinin hükmünde gözüm


hayalkârmışım meğer
sevgi diye pamuk ipliğini vermişler elime

bir ağacın gövdesini oyar gibi 
ihanetlerle oyuldu kalbim 
boğazıma takılı kalandan
gülemeyen gözler biriktiktiriyor içim

kurudu nehrim
son sözüm, yüz görümlülüğü bile beklemesin kimse


neyi temize çekebiliriz ki
bölüşülmeden duran
saçaksız / yarım yanımın yaralarına akan
ödeşemediğim ne çok şey var 


kısa uçlusunu çektim kibritin
kısmetime yıldırım düşsün diye
amanvermez kara bulutlarla kundakladım
en kuytu kuyulara gömdüm kendimi
ve göndere gerip katmerledim ölümü
uçup gitmedi yine de ruhum


sisli bir ölüm nefesinde
yaşamdan müstafiyken aczimle 
çetelesi bitmeyen günlerin var 
ölüme öykünme diye fısıldadı Tanrı
 
 
Hâdiye Kaptan
 
c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir
 
 
Toplam blog
: 467
: 145
Kayıt tarihi
: 16.05.11
 
 

Güzel Sanatlara tutkulu, Türk sanat müziği hayranı,  deniz ve İstanbul âşığı şiiryazar bir fâni....