Cevapla

Bir insan ya önemlidir ya da değil. Önce tanımalı sonra yerine konmalı yürekte. Öylesine kişiler öylesinedir zaten, birkaç hoş sohbet arkadaş toplantısından öteye gidilmez herhalde. Bazen de sevgi girer dervreye, öylesine olmaktan çıkar ilişki, daha öteye gider.

Bir sandala binip açılmış da yeni yerler keşfeder gibi keşfetmeye çalışırsın karşındakinin içini. Keşfetmeye çalıştıkça, yeni şeyler buldukça bu yolculuk daha eğlenceli hale gelir. Kaptırır gidersin kendini, hiçbir şeyin farkına varmadan.

Sonra gözlerini açarsın da uçsuz bucaksız bir okyanusta sen, küçücük sandalınla bir başına...

Geri dönüş yolu ararsın o zaman; hemen bulabilirsen ne ala, ama ya bulamazsan!

Ben alıştım büyük denizlere, çok boğulma tehlikesi atlattım daha önce. Her defasında daha büyük attım kulaçlarımı. Her kıyıya çıkış bir sonraki sefere daha güçlü bir çırpınış kazandırdı sadece.

Yine bir yolculuktayım ben, görüyorum üzerime doğru gelen kara bulutları. Yine bir fırtınayla karşı karşıyayım galiba, okyanus da biraz dalgalı...

Geri mi dönsem acaba? Yoksa devam mı etsem? Ne kaybedip ne kazanacağımı bilmiyorum. Sen söyle şimdi eğer yerim varsa yüreğinde, ne tarafa gideyim sence? Hıı, unutmadan bir de pusula alabilir miyim mümkünse?

15.05.06 23.33