Çevreciyim, çevreci

Düşünmesi gereken, çevrecilik ve çevrecinin ne olduğudur. Çevreyi seven, iki lafından biri çevre olan vatandaş mı, yoksa faliyete geçen, üzülen, heyecanlanan, nedensizce çevreye bağlı kişi mi çevrecidir?

Hiçbir zaman ikinci tanımdaki insan olmadım ama aynı zamanda birinci tanımla da bir alakam yok. Yani aslında biraz bencillik ederek ormanlar yanarken ne kadar geleceği düşünüp üzülsem de, doğruya doğru içim yanmıyor. Herhalde içten gelen bir şey bu çevrecilik. Öyle sonradan falan olunmuyor. Her mantıklı insan çevrecidir. Ama birinci kategorideki çevreci. Yani evet üzülür ormanlar yandığında misal ama hiçbir zaman onun da canı acımaz, ağaçlar yanarken.

Çevrecilik iyi, güzel, insanca bir şeydir. Tayyip Bey' e gelirsek, kendisinin birinci mi yoksa ikinci çevreci olduğunu bilemeyeceğim ama bildiğim bir şey varsa, "Ben çevreciyim" demekle çevreci olunmuyor. Ayrıca çevrecilere laf atmakla da boy uzamıyor. Düşmanlıkları ifade etmek her zaman alenen yapılmaması gereken bir konudur. Ama Tayyip Bey'in nasıl bir derdi varsa, nasıl biriktirmişse içinde, bir anda patlayıverdi.

Kendisini de anlayışla karşılamak lazım aslında. Her ne kadar %50 desteklensen de, diğer eleştiriler koyar insana. Daha doğrusu can sıkar, bir süre sonra, rahatsız eder, daha sonra da acıtır. Son raddesini de küçük küçük görüyoruz. Futbolculuk belki daha kolay olabilirdi ama ne yazık ki Tayyip Bey'in sayın pederi izin vermemişti zamanında. Ne yapalım böyle olması gerekiyormuş. Bazen düşünürüm, Fenerbahçeli olarak, acaba zamanında "Tayyipppp, Tayyippppp" diye kendimi yırtarmıydım... Aman, neyse hayaller bunlar. Gerek yok derinlere inmeye.

Kısaca, Tayyip B. bir hata yaptı. Hem de büyük bir hata. Çevrecilerin çoğunluk olduğunu belki bir anda kestiremedi. Her insan hata yapar. Hatasız kul olmaz. Ama insan affetmez. Öyle de bencil bir yapımız var, Allah kahretsin...