Ceza, Ceza Değil

Örneğin birini öldürene yüz yıl hapis verseniz vicdanlar ikna olmaz.

Sorun cezanın süresinde değil kendisinde. Daha önceki bir yazımda “Hapis cezası ceza değil” demiştim.

Gerçekten de ne yapılır ne edilir bilmiyorum.

Ben ikna olamıyorum, siz oluyorsanız diyecek bir şey yok.

Adam ölüyor yaralanıyor, siz hapishane denilen yerde sırtüstü yatıyorsunuz.

Ve en acısı pişmanlık göstereceğine “hapislerde çürüyorum” diye bencilce sızlanıyorsun.

Hiçbir ceza ölümün karşılığı olamaz.

Zaten ceza ceza değil bir de indirimdi, aftı…

Bilim çağında daha insani davranmamız lazım şüphesiz ama duruma bakınca eski zamanlardaki o bildiğimiz ağır cezalandırmalar insana normal geliyor.

Bir insanın hayatının bedeli hapishanede yatarak ödenemez.

Ben size verecek ceza bulamıyorum siz niye insanları öldürüyorsunuz ya!

Bana kalsa mahkemeleri kapatırım katillerin peşine düşerim. Bir kişi birini öldürmek istediği zaman önce benim cesedimi çiğnemesi gerekir.

Diğer suçlar olabilir ama öldürmeyi kabul etmiyorum, cinayet normal bir suç değil.

Başka ne yapabiliriz ki asamayız kesemeyiz. Bazı ülkelerde idam var mesela. Bana ters çünkü o da öldürmek.

Bu konuda hiçbir yol yok.

Adaleti boş ver; bir kimsenin bir kimseyi öldüremeyeceği güvenlik politikası.

Boş vermiş kimselere her şey normal. Vicdansız sorumsuz ot gibi yaşayıp gidiyorlar. Aşağılık bir katilin suçsuz yere birini öldürüp adaletin kıyağı ile 5-10 sene hapis yatıp çıkması onları ikna ediyor.

Katile 100 yıl ceza verseniz yüreğim soğumaz bir de yılını düşürüyorsunuz!