CHP ve Kılıçdaroğlu

Bazen aleyhte bir olay bile, lehe dönüşebiliyor. Eksiler yerine artılar üreterek, beklenen gidişatı ters-düz edebiliyor...

Olanlara bakılırsa, Deniz Baykal’ın bir videokaseti vesilesiyle CHP Genel Başkanlığı görevinden istifa olayı da bu türden bir gelişme gösterdi.

“Niye?”, derseniz.

Çünkü daha Baykal’ın “istifa” haberi duyulur, duyulmaz basın Kemal Kılıçdaroğlu’na yapılacak kongrede aday olup, olmayacağını sormuştu.

Kendisi; “Aday olmayacağım, fakat üzerinde ortaklaşa karara varılacak bir aday çıkarsa, ben de destek olurum.” demişti.

Bu gelişmenin ardından, konu üzerinde kısa sürede çok senaryolar yazıldı. Bir kısmı henüz oynanmadan devre dışı kaldı.

Örneğin: “Deniz Baykal yeniden aday olacak.”, “CHP aday belirlemede bölündü.”, “Taraflar farklı adaylarla kurultaya gidecekler.”vs...

Ancak bunların hiç biri olmadı.

İstifanın ardından henüz bir hafta zaman geçmişti ki, Kılıçdaroğlu ani bir çıkışla; “Önümüzdeki kurultayda CHP Genel Başkanlığı’na adayım.” dedi.

Böylece hem siyaset cephesinde, hem de CHP de; kamuoyunca beklenen yeni gelişmelerin önü kolayca açılmış oldu.

Kılıçdaroğlu’nun adaylığı; süreçte CHP’ye umulandan daha fazla puan kazandıracağı, şimdiden belirgin bir şekilde ortaya çıkmış durumda.

Başta kamuoyu araştırmaları, siyasi çevrelerin açıklamaları ve edinilen izlenimler bu düşünceyi destekler nitelikteler...

Kısaca herkes Kılıçdaroğlu’nun aday olmasında hemfikir. Gündemi basit olaylarla meşgul edip, zaman kazanmaya çalışan hariç.

Sebebine gelince; kendisi deneyimli, henüz kirli işlere bulaşmamış, dürüst ve ülkenin sorunlarına aşina biri...

Fakat Kılıçdaroğlu’nu kurtarıcı gibi görenler ve bu nedenle yan gelip, yatanlar; ileride beklenmedik bir hayal kırıklığı yaşayabilirler...

Bilinmelidir ki, bir tek Kılıçdaroğlu’nun gücü, onca zamandır CHP’de oluşmuş eksik ve gedikleri bir çırpıda kapatmaya yetmez.

Başarmak için, küskünlerin, ayrılmışların, ayrı düşmüşlerin ve boş verip, kenarda bekleyenlerin tümünü; yeniden parti çatısı altında görev yapmaya davet etmek gerekir.

Belki o zaman parti, yeni kadrolarla beklenen bir ivme kazanabilir ve iktidara giden yolda hızlı mesafe kat edebilir.