Cibranî- 48

Bilmeye hevesli, gezip görmüş neredeyse bütünüyle âlemi. Döndükten bir vakit sonra huzursuzluk rahat bırakmamış yüreğini, bir mânâsızlık ve tatminsizlik ile dolup taşmaktaymış.

Bir gece sokağa çıktığında parkta yalnız oturan bir adamın bankına ilişmiş, konuşma başlatmış, hasılı dert yanmış. Yalnız adamı dinledikten sonra gözünün içerisine bakıp “hata yapmışsın, yanlış noktalara bakmışsın. Dünyanın kaç bucak olduğunu değil insanın ne alçak olduğunu görmek için buradasın, buradadır insan” demiş.

Heveslinin hevesi zaten evvelden kaçmış ya bunun üzerine idraki açılmış da bundan sonra melâl ile yaşayıp ölmüş.