Cibranî-28 (Afet)

Küçüklükden esir pazarına düşmüş sonra da bir sahip bulmuş bir duhterek güzelleşmiş zaman içinde. Zaman belki sadece bunu hediye vermiş kendine. Başına derd olmuş bu hediye de sahibinden kaçırıp uzak bir köye gitmiş bir divane. Görenler hayran olmuş zaman içinde de türlü dedikodular yayılmış üstelik de. Neler denmemiş nasıl suçlar, yılanlıklar yüklenmiş ve suçlanır olmuş ifritlikle.

Duymaz değilmiş lakin elinden de gelmezmiş herhangi bir fiile. Bunlardan etkilenen divane tüketmiş sevgisini ve geriye kalmamış zerre. Afetzede olmuş bu afet ve yeniden düşmüş köle pazarına ve oradan da geçmiş valinin odalığına. Benzer aş*fteliklerle suçlamalar almış başını gitmiş yine. Çıkarılabilen bir giysi gibiydi onlar için insaniyet nihayetinde. Vali dayanamamış hayatına son vermekte hayır görmüş ve hançer darbeleriyle son vermiş ömrüne. Hançere sırrını verme fırsatı bulmuş afetzede bu tekrarlamalar sayesinde de duhter adeta gelmiş dile:

Kanımı bulaştırdılar dillerine, kendilerine…