Cibranî-47 (Kalp)

Bir özenti maharetsizliğin elindeki hançeri metinlere hızla sokup çıkardığını, parmaklarını bulayıp bulayıp yanındaki “kitabımsı”ya sürdüğünü gören İlham onun yanına yaklaşıp sormuş “bu yaptığının mânası da ne”

Özenti gayrimahir cevap vermiş “metni irdeliyorum, kanını-özsuyunu alıp kendi kitabımı yazacağım”

İlham “buna lüzum var mı?” “Kaynağını verip benim de çıkarımım deyip manaları düzsen olmaz mı, böyle hayli düşünür var, eseri var” demiş. O da “ben kimselerden etkilenmedim ki, ne yazıyorsam benim başarımdan, sen halüsünasyon görüyorsun yahut gördüğünü yanlış yorumluyorsun. Ben metinden çıkacak anlamları başka cümlelerle ifade edince bambaşka ve dahi yepyeni bir düşünce dile getirmiş oluyorum.”

İlham konuşmadan uzaklaşırken kalpazanlık karşısına çıkıp “benim yüzlerim çeşit çeşittir, üstelik sade kalp(sahte) para değil para eder ne varsa kalp’i üretilmektedir, insanlar nasıl olsa birincil kalpazanlığı daha fazla itham ediyorlar” demiş.