Çiçeklerden resmini yaptım Aye //

bir tabak beyaz karton

bir de kurşun kalem

senin şu sevdan yok mu ya 

vallahi bir alem

daha hiç görmediğim

görmeden de bildiğim

senin resmini çizdim

çiçekler toplayıp beyaz kartona

sevdam çiçeklere düştü Aye

çiçekler de sana

menekşenin taç yaprağından

gözlerini yaptım

elâ gözlerini

bakışını yapamam ki şimdi

görmedim henüz gözlerini

gelincik çiçeğinden

gülen dudaklarını

pembe güllerden

gamzeli yanaklarını yaptım

kulaklarına küpe çiçekleri taktım Aye

lâleden kollarını  

sararsın beni diye

çiğdem çiçeğinden ellerini

tutarsın diye ellerimi

sümbülden parmaklar takıp

uzattım da ellerimi 

tutmadın ellerimi

sen yoktun

ellerin yoktu Aye

mavi düğmecik çiçeğinden

taç ördüm başına

damboyu sarmaşığından

bilezikler taktım koluna

sarı nergisten kolye yapıp

boynuna taktım da

sana pek yakıştı  Aye

o kadar güzel oldun ki

çiçekli resminde

eğilip öpmek istedim

kıyamadım öpmeye

taze tomurcuklarında soludum

seni kokladım Aye

düşlerde aradım seni

Ankara Garında bekledim

gelmedin

çiçeklerden resmini yaptım

sen yine yoksun Aye

günler geçtikçe

sana kavuşmak umudum

bir bir sönüyor

benim başım dönüyor

seni beklemekten

başım dönüyor Aye

tüm umutlarımı

ve çiçeklerimi sana verdim

kalmadı artık bende

sana verecek başka payem

yeminim var vuslatına ki;

seni bir gün bulacağım  Aye'm

bak çiçeklere vurdu

sevdamın acı demi

çık gel artık

hadi çık gel

bekletme beni

sürüp gitmez böyle

bu bir sevda demi

*muzaffer yıldırım

Resim/ Fatma Gümüş