Ciddi adımlar

Ankara'dan İstanbul'a gezmeye gelen, adresimi internet üzerinden temin edip bugün öğle saatlerinde bana süpriz yapıp mağazama geldiğinde sanki yirmi yıl birbirimizi görmüyor değil, yirmi gün önce görüşmüş gibi samimi, sıcak ve doğal şekilde sarıldık birbirimize. 

Evet tam yirmi yıldır görüşemiyorduk birbirimizle iki çocuk annesi Asiye ile..Asiye benim İlk-Orta ve Lise öğrencilik yıllarımdan çocukluk arkadaşım.. 

Sanki görüşemediğimiz yılların üzerinden mevsimler geçmemiş, yirmi defa ağaçların çiçekleri açıp solmamış, her yıl güneş dünya'nın etrafında üçyüz altmış beş defa dönmemiş gibi "Nerede kalmıştık" dercesine başladığımız sohbetimize üç saat diliminde doyamadan uğurladım sevgili arkadaşımı. 

Doyamazsınız çocukluğunuzda karşılık beklemeksızın birbirinizi sevdiğniz arkadaşlarınızı. Zaten iki, bilemediniz üç dür böyle arkadaşlıkların sayısı.. 

Artık bu göçebe kültürü son bulmalı ülkede.. İnsan, yüksek öğrenim dahil bütün eğitimini doğduğu kent'de tamamlayabilmeli ve de yaşamını orada sürdürebilmeli -ki ekonomik ve kültürel yenilikler için büyük kentlere göç edip, o çocukluk yıllarında kazanılan güzel dostluklara gölge düşmesin.. 

Parçalanmış arkadaşlıklara, parçalanmış dostluklara "Dur!" diyebilmek için ülke'nin her bölgesine özel sektör dahil kamu yatırımların yapılması-çoğaltılması ve özellikle eğitim ve sanat alanlarında da ciddi adımlar atılması gerekmektedir..