Cidede Engellilerin sesi olmak

Kastamonu’nun Cide İlçesine gittiğimi ve iki (2) ay kalacağımı geçtiğimiz günlerde köşe yazımda siz değerli okurlarımla paylaşmıştım.

Cide batı Karadeniz’in eşsiz güzelliklerinin dolu olduğu Sahil de bir İlçe’ dir.

Sıcak yaz günlerinin serin kuytusu ve Denizle iç içe olan Cide’nin, 90 km’lik Deniz kıyısı ve 11 km’lik merkez plajının dışında daha birçok kumsalı da olan Kastamonu’nun bir İlçe’si, batı Karadeniz de yeşille mavinin buluştuğu doğal güzellikleriyle saklı kalan yine doğanın hediyesi olan bir cennetir.

ÇÜNKÜ; ENGELLİLER HAKKINDA KANUNDA Kİ, BAZI DEĞİŞİKLİKLERİ VE YASALARI BURADA YAŞAYIP DA HATIRLATAN ENGELLİ BİRİ OLMAMIŞ VE ONUN İÇİNDE ÜSTÜNDE DURULMAMIŞTIR.  

Sadece bir örnek vermek gerekirse.

Kanun Numarası : 5378 
Kabul Tarihi : 1/7/2005

Madde 1
Bu Kanunun amacı; engellilerin temel hak ve özgürlüklerden faydalanmasını teşvik ve 
temin ederek ve doğuştan sahip oldukları onura saygıyı güçlendirerek toplumsal hayata diğer bireylerle eşit koşullarda tam ve etkin katılımlarının sağlanması ve engelliliği önleyici tedbirlerin alınması için gerekli düzenlemelerin yapılmasını sağlamaktır. 

Madde 2- Bu Kanun engellileri, ailelerini, engellilere yönelik hizmet veren kurum ve kuruluşlar ile diğer ilgilileri kapsar.

Bu konu ile ilğili, Cide ilçesinin yapısını kısa olarak tanıtmak istedim..

1868 yılında İlçe olmuş Cide’nin 85 köyü ve bu köylere bağlı 204 mahallesi bulunmaktadır. İlçede belediyeye bağlı altı mahalle vardır. İlçeye bağlı başka belde ve kasaba yoktur.

Cide İlçesi kilometrelerce uzanan sahili, kıyıya dimdik inen dağların önünde muhteşem güzellikteki koylar ve her yanı yemyeşil ormanlarıyla bir bütündür…

Şimdi yaklaşık iki aylığına geldiğim bu güzel ilçenin heyecanını yaşıyorken gördüğüm eksikleri de yetkililere duyurup ulaştırmak istediğim için ilk önce 01.09.2009 tarihinde Cide İlçe’sinde kaymakamlık görevine başlayan, Cide Kaymakamı Yüksel Kara’yı makamında ziyaret etmek istedim. (Bu arada, bana gün boyunca eşlik eden yalnız bırakmayan İsmail Çatal’a da çok teşekkür ederim.)

Bizleri kırmayarak makamına kabul eden, görüşme isteğimize de değerli zamanında ayırıp bizi dinleyen Sayın kaymakam Yüksel Kara’yateşekkür ediyor başarılarının devamını diliyoruz.

Makamında ziyaretimizde, Yüksel Kara’ya…

Cide’nin engellilere uygun bir İlçe olması için ortak fikirlerimizi sunarken.

Engellinin önünde en önemli olan ulaşım sorunundan bahsedip, Kastamonu Cide arası ve en azından yaz ayları için yine Cide içinde Şehir merkezine içinde toplu taşıma araçlarının hiç birinde engellilere uygun araç olmadığını. Ve dahası belediyenin de kendi bünyesi içinde engelli aracının olması gerektiğini vurguladık.

Deniz kenarı olan Cide’de geniş kumsalı nedeniyle bir engellinin Deniz’e sadece uzaktan bakabildiğini, girmek istediği halde denize giremediğini ve kumsala en azından tekerlekli sandalye de ki engellinin geçebilmesi için yola ihtiyaç olduğunu ilettik.

Bir çok yerde aynı uygulamaların olduğunu ve bu kolaylıklar sağlandıkça Cide’nin turizm alanında gelişerek yaygınlaşacağını dile getirdik.

Bir de orada, sözünü etmeyi unuttuğumuz ama buradan duyurmak istediğim bir iki konu daha var!

Kastamonu merkezi 2,5 saatlik mesafede ve uzak olduğundan dolayı, fizik tedavi’sine mutlaka ihtiyacı olan hastalar alınmıyor.

Kastamonu belediyesi, belediyenin kendi engelli aracını TSD. (Türkiye sakatlar derneği) nin Kastamonu şubesine verdiğinden dolayı aracın kimlere ve nerelere yollanacağına (Tsd) nin şubesi karar veriyor.

İstenildiğindeyse uzaklık ileri sürülerek engelli aracı uzak içlere verilmiyor, oysa ki Cide Kastamonu’nun bir ilçesidir… Ve tüm engelliler tüm derneklere illa üye olmak zorunda olmadan da kendi adlarını ve engellileri temsil ettiklerinin varsaydıklarından dolayı sorun ve ihtiyaçlarını dile getirmelidirler…

Kaldı ki  “Bende bir bireyim arkamda ne bir dernek ne bir vakıf var, ben sadece (Aysel Oturak) adında milyonlarca engelliden biriyim  (Dernek, vakıf değilim)  ama tüm uğraşlarım, yazılarım bütün engellilerin zor olan yaşamlarını dile getirir, kolaylaştırmayı ve sesleri olmayı isterim.” isteklerim hak temellidir, daha iyi şartlarda insanca yaşam için.

Gördüm ki; Türkiye’nin bir çok yerlerinde uygulanmaya başlayan engelli yasaları henüz birçok yerde daha yürürlüğe bile girmemiş..

Bu nedenle Cide’de hizmet veren rehabilitasyon merkezlerinde fizik tedavisi uygulanmadığı için bu yöredeki hasta ve engelliler en az olan haftalık fizik tedavilerinden de mahrum kalıyorlar. Rehabilitasyon merkezleri ve özel okullar açılırken bunlar göz önüne alınarak izin verilmelidir.

Birazcık olsu yetebildiğim kadar, Engellilere ses olmak istiyorum. Çünkü engellilere yapılan hizmetler Türkiye’nin her bölgesinde eşit olmadığını görüyoruz. Oysa engelli insanlar ülkemizin her bölgesinde dünyaya geldiği gibi, engelli her yerde yaşamalı, her yerde önüne engel çıkmamalıdır.

Görünen o ki; ülkemizde her yerde yapılan ayrımcılık, kayrımcılık, büyük kentlerde engellilere yapılan hizmetin, küçük kasabalarda göz ardı edilmesi veya umursanmaması bunun açık bir örneğidir.

Şimdi sanırım bu zamana kadar Cide İlçe'si böyle bir taleple karşılaşmamış, haberdar olmamış olabilir. Ben şimdi her şeyi daha iyi anlatmak için buradayım. Çünkü ben kendim o zorlukları bizzat yaşayan bir engelliyim, İnşallah bu eksik hizmetler her İl'de ve İlçe'de en kısa zamanda yerine getirir ve engellilerin yaşlıların hayır dualarını  kazanırlar ayrıca kendi yarınları içinde hazırlık yapmış olurlar.

Ortak bir yaşam alanları ve ortaklaşa ses olmak adına sevgiyle kalın.

Aysel Oturak