Ciğer değil, beyin

Her orman yangını ardından atılan, “Ciğerimiz yandı! Ciğerimiz yanıyor…!” manşetlerine kaç zamandır kafayı bu sefer kötü taktım. Neden, onca organımız içinden sadece ciğerlerimiz yanıyordu? Bir türlü cevabını kendime veremiyordum.

Aklıma gelen en mantıklı cevap, yaprakların fotosentez sonucu ortaya çıkardığı oksijendi.

Orman yanarsa yaprak yanar, yaprak yanarsa oksijen üretimi olmaz. Biz omurgalılar da ortamda oksijen olmayınca ölürüz…. Hımm.. Doğru. Mantık doğru da sanki bir şey eksik…

Düşünüyorum… Ben ne ile düşünüyorum?

Ciğerlerimle mi, yoksa beynimle mi?

Beynimle.

Düşünüyorum… Ben neyimle diğer canlılardan farklıyım?

Ciğerlerimle mi, yoksa beynimle mi?

Beynimle.

Düşünüyorum… Tüm organlarımı düzenli bir şekilde çalıştıran ciğerlerim mi, beynim mi?

Beynim.

Düşünüyorum … Akciğerlerim iki tane, beynim ise bir tane, hangisi olmaz ise ben yaşayamam?

Beynim.

Hımmm … Beynim, ciğerlerimden önemli demek ki!..

Peki, akciğerler ne iş yapar?

Havadaki oksijeni alır, karbondioksiti dışarı atar. Her soluk aldığımızda ciğerlerimize dolan oksijen, oralara kadar uzanan kılcal damarlardaki kana geçer. Kan, erimiş besinleri ve oksijeni hücre denilen çok küçük odacıklara - beyine kadar -götürür.

Hımmm … Anladım; beynimin çalışması için kana ihtiyacı var. Kan oksijen taşıyor. Oksijeni akciğerlerimiz sağlıyor. Akciğerlerimiz oksijeni yaprağın ürettiği havadan alıyor. Yaprak (ormanda) ağaçta oluyor…

“ Orman yandı, ciğer yandı! ”

Vay be, niye düşünemedim bugüne kadar ben bunu?

Haa… bu arada temayı araştırırken ilginizi çekeceğini sandığım bir bilgiye ulaştım; “Akciğer, her dakika 56x10üstü21 (56 sayısının yanına 21 sıfır getirilmesi ile oluşan sayı - 56 septrilyon) oksijen atomunu hücrelere ulaştırıyormuş.”

Düşünüyorum …Orman yanıcı bir maddedir; yanar, yanacak.

Düşünüyorum da; benim ciğerlerim değil, beynim yanıyor.