Çınar ayakta ölür

İnanmış dava insanlarının kaderidir bu. Onlara yataklarında ölmek yakışmaz. Kimi kahpe bir pusuda, kimi darağacında, kimi kara ve borana kesmiş bir dağ başında, kimiyse puşt bir yağlı kurşunun ucunda can verir.

İki gün önce, içinde bulunduğu helikopterin düşmesi sonucu Maraş dağlarında kalan Muhsin Yazıcıoğlu ve beraberindeki beş, memleket evladına; koskoca bir ülkenin, koskoca devleti tam 48 saat sonra ulaşabildi. İki gün boyunca bambaşka bir alanda arama-tarama faaliyetleri gerçekleştirildi. Şaka gibi.

Ve parti mensubu dört mühendis tarafından, GPS sinyalleri ile gerçek enkaz alanı tespit edildiğinde, çoktan iş işten geçmişti. Ve o dağlardaki üç bine yakın insandan bir tek Allah kulunun, bu bölgeye bakmadığı anlaşıldı.

Bu ayıp size yeter diyeceğim ama size hiçbir ayıp yetmez bilirim...

Kazada hayatını kaybeden altı insanımıza rahmet diliyorum. Yakınlarına, sevenlerine ve milletimize başsağlığı temenni ediyorum. Ve merhum Yazıcıoğlu'nun, yıllar öncesinden gelen sesine kulak verip, susmak istiyorum:

ÜŞÜYORUM

Bir coşku var içimde bugün kıpır kıpır
Uzak çok uzak bir yerleri özlüyorum
Gözlerim parke parke taş duvarlarda
Açılıyor hayal pencerelerim
Hafif bir rüzgar gibi süzülüyorum
Kekik kokulu koyaklardan aşarak
Güvercinler ülkesinde dolaşıyor
Bir çeşme başı arıyorum
Yarpuzlar arasında kendimi bırakıp
Mis gibi nane kokuları arasında
Ruhumu dinlemek istiyorum
Zikre dalmış her şey
Güne gülümserken papatyalar
Dualar gibi yükselir ümitlerim
Güneşle kol kola kırlarda koşarak
Siz peygamber çiçekleri toplarken
Ben çeşme başında uzanmak istiyorum
Huzur dolu içimde
Ben sonsuzluğu düşünüyorum
Ey sonsuzluğun sahibi, sana ulaşmak istiyorum
Durun kapanmayın pencerelerim
Güneşimi kapatmayın
Beton çok soğuk, üşüyorum...

Merhum Muhsin Yazıcıoğlu



"Muhsin Yazıcıoğlu ve Bir Ülke Ayıbı": http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=170188

"Kin ve Nefretin Yobaz Örgüsü": http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=170397