Çırılçıplak gel!!!

Gel…

Bekleniyorsun uzun zamandır.

Özleniyor, çok çok özleniyorsun…

Özlemin dayanılmazlaşıyor gün be gün sen uzaklaştıkça!

Ama ne olur çırılçıplak gel!

Gel…

Sen Ademoğlu, Havva kızı soyun cinsiyetinden!

Çırılçıplak gel…

İnsan kimliğinle gel sadece!!!

Ya da git gideceğin yerlere…

Maskelerini çıkart, görünsün tüm pırıltısıyla yüzün ve de gözlerindeki yansımalar. Sen ol, kendin ol, giysilerin, hele de başkalarının giysileriyle gelme. Yapışmamış olsun üzerinde sahte kimlikler iğreti iğreti. Yalanlar olmasın, kırmızı gömlek gibi, kollarından yakandan eteklerin ve paçandan taşan. Ellerin önde olsun, aç avuçlarını, görünsün bekleşenler, sımsıkı yapıp da avuçlarını saklama arkana.

Hesaplar, kitaplar olmasın, ne alabilir, ne kadar alabilirim diye!

Nasıl kandırabilir, ne kadar inandırabilirim kaygıları taşımasın yüreğin!

Gel…

Bekleniyorsun uzun zamandır.

Özleniyor, çok çok özleniyorsun…

Özlemin dayanılmazlaşıyor gün be gün sen uzaklaştıkça!

Ama ne olur çırılçıplak gel!

Gel…

Çırılçıplak gel, göreyim özünü.

Soyun, soyun da gel ey insanoğlu.

İğreti olan, emanet olan, senin olmayan ne varsa üzerinde soyun, sıyır, çıkart da hepsini öyle gel.

Hesaplarla gelme, planlarla, çıkarlarla gelme!

Soyun da gel!..

Ve soyunduğunda, hâlâ sensen ve sen öncelikle insansan, güzelsen, pırıl pırıl beklentisizsen, talepkârlığına gerek yok, sunarım beklemediklerin, istemediklerini bile.

Yeter ki sen ol!..

Yeter ki sen insan ol!!!