Çocuk bakıcıları

Gazetelere göz atıyorum ve her gördüğümde beni çok kızdıran bir haber; çocuk bakıcısı dehşeti...Çalışıyorsunuz diyelim ve iyi bir işiniz var. Bu dönemde hamile kalıyorsunuz. Dokuz aylık sıkıntıdan sonra dünyalar güzeli bir minik doğuyor. Tamamen size muhtaç... Henüz hiçbir derdini anlatamıyor.

Yurtdışından gelmiş, iş arayan bir bayan. Hiçbir iş bulamazsam çocuk bakarım diye düşünüyor. Çünkü karnını doyurmak zorunda ve bir işe ihtiyacı var.Bu iş üzerine eğitimi yok. Geçmişini bilmiyorsunuz ve o minicik yavruyu teslim etmekten çekinmiyorsunuz.

En basit bir iş için bile ayrıntılı özgeçmiş istendiği halde... Eğitimi, bilgisi, tecrübesi varmı diye defalarca görüşüldüğü halde... Nedense çalışan anneler saçma bir kariyer kaygısıyla hatta onu da geçin. (Türkiye'de kaç kadın kariyer yapabiliyor ki?)Çoğu sırf çalışma olsun diye çocuklarını bilmedikleri, tanımadıkları insanlara teslim etmekten çekinmiyorlar.

Eğri oturalım, doğru konuşalım. Paraya ihtiyacınız var diyelim... Yani çalışmak zorundasınız. En iyi ihtimalle bugün iyi şartlarda bir işte çalıştığınızı düşünün.Maaş asgari ücret üstü, ssk, yemek, yol var. Diğer tarafta ise henüz yeni doğan bir bebek, görgüsü, bilgisi, kültürü nasıl bilmediğiniz bir bakıcı... En basitiyle maaşınızın yarısından fazlası bakıcıya gidecek ve size sadece ssk kalacak kar olarak.Bunun karşılığı nedir? Sağlıksız yetişen bireyler, belki çocuğunuza uygulanacak şiddet, verilecek ilaç... Onun büyüdüğünü görememek, yanında olamamak, eğitimini verememek.

En kötüsü de bebekler 0-3 yaş arası temel bilgileri alırlar, birikimlerini yaparlar. Azeri uyruklu, rus uyruklu insanlara nasıl teslim ediyorsunuz o minik bedenleri ve beyinleri. Ben çocuğumun benim kültürümle yetişmesini isterim. En azından aile büyüklerinden birinin bakması taraftarıyım. Bu zamanda, insanların birbirini bir kaşık suda boğduğu böyle bir zamanda nasıl bu kadar duyarsız oluyor aileler anlayamıyorum.

Sadece 3 yıl işi bırakmış olsanız eminim fazla bir kaybınız olmaz. Daha sonra çocuğu yakın bir yuvaya veya anaokuluna verip tekrar çalışmaya başlayabilirsiniz. Sonuçta bebek bakmak annelerin görevidir. Fakat çocuk bakmak bakıcılar için bir İŞ tir.

Eğer ailem yanımda yok veya ben işimi bırakmak istemiyorum diyorsanız, o halde lütfen doğurmayın. Çocuklar kendi kendilerine büyümüyorlar. Onlar bitki değiller. Biraz su, biraz güneş görüp yetişemiyorlar. İlgi, sevgi, dokunma, konuşma gerekiyor ve bunu da annenin yapması gerekiyor. Hiç tanımadıkları, kokusunu, dilini bilmedikleri yabancıların değil.

Bazen eski türk filmlerindeki dadıların bilinçaltından fırladığını düşünüyorum. Özellikle yabancı uyruklu dadıları görünce...