Çocuk ol...

Aydınlık gözlerinde keder ve hüzün var şimdi. Hangi acıya tarif olabileceğini henüz kestiremediğim bir ifade ile bana bakıyorlar bense sadece seni izliyorum, sessiz ve çaresiz ...

Gözlerin kıpkırmızı. Küçücük yaşına rağmen, tüm hayatını, yaşadıklarını uzunca anlatır gibii bana bakarken senin için endişeleniyorum. Ruhunda açılan o büyük yaranın telafisi nasıl olur diye düşünüyorum aynı anda ama hiç bir cevaba ulaşamıyorum.

Mavi deniz, mavi gökyüzü gibi mavi bir aydınlıkla ışıldamalı gözlerin sapsarı saçlarına papatyalar konmalı, koşmalısın yaşıtların gibi, tüm çocuk oyunlarını ezbere bilmeli, yeni oyunların kurallarını koymalısın.

Dizlerin kabuk tutmalı, dirseklerin yara bere içinde olmalı. Çocuk olmalısın, en yaramazından hemde. Bisikletten kaç kez düştüğünü unutup, harçlıklarından biriktirdiğin paranla en sevdiğin bebeği almak için heyecan duymalısın. Adın çocuk olmalı güzel gözlüm. ''Çocuk o, olacak o kadar yaramazlık tabi ki '' demeliyiz çok gürültü var diye gelen alt komşuya. Masallarla uyumalı, masallarla büyümelisin deniz gözlüm. Rüzgara bırak kendini yaşını yaşıtların gibi yaşa küçüğüm ..

Sen çocuk ol, ben bakarım kederli gözlerle etrafa ama sen çocuk ol..