Çocuk parkında annelik halleri...

Yaz günlerinin hatta güneşin yüzünü az da olsa gösterdiği kış günlerinde, evin dört duvarından, kapısından, camından ve mütemadiyen her şeyinden sıkılıp da bizim kızın dediği gibi biraz hava almanız lazım gelirse çocuklarınız için en uygun yerlerden biri de parklardır. Zaten kum nerde, toprak, çamur nerde çocuk da ordadır genelde. Mıknatısın zıt kutupları gibi çekerler birbirilerini. Eee çocuklar mutlu siz de mutlu tabi. Yalnız göz ardı edilmeyecek bir durum vardır ki, o da, anneler de bu sosyal ortamın içersindedirler. Bu nedenle bu tür alanlara son dönemlerin gözde kavramına bir ilave de bizden olsun diyerek anne- çocuk sosyal paylaşım parkı da diyebiliriz. 

Uzun mu oldu? Peki gene sizin dediğiniz olsun, çocuk parkı diyelim. 

Neyse, sadede gelelim! İşte bu parklarda aslında ne kadar çok anne tipi olduğunu da farkeder insan. Durum hiç de sizin sandığınız gibi değildir hatta sarsıcı bir şekilde şaşırtıcıdır da. Ne kadar çocuk varsa o kadar anne ve bunun, ben diyeyim üç siz deyin beş katı annelik hali. Anneler elbette ki kutsaldır ve hakları da ödenmez ama annelik de gökten inmiş herkese eşit dağıtılmış, benzer özelliklere sahip bir olgu değildir. Her kadın ilk önce kendi ailesinin sosyo-kültürel özelliklerine çevresinden edindiği bilgileri ekleyerek bir annelik olgusu oluşturur beyninde ve ona göre çocuklarını yetiştir. Zamanla işin içine tecrübeler de girince birinci çocukta yapılan hatalar ikincisinde yapılmasın diye uğraş verilir lakin kaş yapayım derken göz çıkarma olayı gibi genelde ikinci çocuklar daha rahat büyüdüklerinden midir nedir genelde birinci çocuğu rahatlığını anneye aratırlar. 

Biz, sadece anneleri pedagoji derslerinden, koruyucu anne, demokratik anne, otoriter anne olarak bilsek de bu çocuk parklarında bu özelliklere sahip anneleri ayırt edemeyiz. Bize görünen daha çok titiz anneler, kirlenmek güzeldir diyen anneler, aşırı koruyucu anneler, süper koruyucu anneler ki bunlar kendi çocuklarını korudukları gibi sizin çocuğunuzu da koruma gibi bir misyon edinmişlerdir, gönlü rahat anneler, tecrübeli anneler, başkalarının anneliğini beğenmeyen anneler, eğitimli anneler, çocuklarını neredeyse kitapla büyütecek olan pedagojik annelerdir. Bir de zavallım yeni anne olmuş, yaşı daha yirmilerin ilk yarısında olan anneler vardır. Bunlarda tecrübesizliğin üstüne, bir de hiç susmak nedir bilmeyen, gece uyumayan, gündüz kalkmayan bir çocuk eklenince ne yapacağını bilemez halde ister istemez bu tecrübeli annelerin kıskacında buluverirler kendilerini. Artık tavsiye üstüne tavsiye gelir. ''Topuklarına elma yağı, karnına zeytinyağı, bir de şu filanca damladan ver, geçer.''...Demesi kolay tabi. Genelde de hiç biri işe yaramaz. 

Gelelim titiz annelere... Bunlar için oyun parkları aslında hiç de rahat olmayan yerlerdir. ''Eeee üstü başı kirleniyor, daha yeni banyo da yaptırmıştım. Üff eve gene gidince banyo yaptırmam gerekiyor.'' diye söylenip dururlar. 

Çok normal. Çocuk burda kirlenmeyecek de nerde kirlenecek. Bir de çocuk üşütecek diye kat kat giydirmezler mi? Artık çocuk kumla mı oynuyor, kum mu onunla oynuyor bilinmez. Yuvarlanıp dururlar. Genelde de çocukları hep hasta olur. 

Aşırı koruyucu ve süper koruyucu anneler, çocuklarının peşinden ayrılmazlar, onları birer gölge misali takip ederler, gerekirse kaydırakta birlikte kayarlar. Hatta bazı durumlarda, çocuğu kaydırağın üstünden bırakıp, çocuk aşağıya ininceye kadar kendisi kaydırağın merdiveninden inip çocuğu aşağıda karşılayabilme gibi süpersonik bir kabiliyet geliştirirler. Süper koruyucu annelerde bu özelliklere ilaveten bir de siz orda olsanız bile çocuğunuzu da koruma görevi eklenir. Siz ne kadar düşerse kendi başına kalkmayı öğrensin diye ya da tek başına kaydırakta kayabilsin diye uğraşa durun onlar izin vermezler. Müdahale etmeden duramazlar. 

Başkalarının anneliğini beğenmeyen annelere ise diyecek bir şey bulamıyorum. Zaten onları memnun etmek mümkün değildir. Bir gün oje sürdünüz diye laf ederler, bir gün çocuğu ince giydirdiniz diye hasta edecek diye söylenirler. Açıklamalara kapalıdırlar ve her zaman haklıdırlar. 

Şimdi diyeceksiniz ki o kadar yazmış durmuşsun sen nasıl bir annesin. Efendim, bendeniz eğitimliler grubundanım.(söylemesi ayıp ama gene de söyledim:)) Ama bazen de saçlarım diken diken olmuyor değil. Okuduğum kitapları, aldığım dersleri unutup artık yeter diye bağırıp bir terlik fırlatasım geliyor ama gel gör işte anne kalbi dayanamıyor. Amannn, boşver kirlensinler, ne de olsa makine yıkıyor desem de bir anda bunun katlanması, dolaba yerleştirilmesi var, hatta ütüsü bile var diye beynimde şimşekler çakmıyor değil. Her anne gibi, herkesten farklı bir anne. Herkesi dinleyip kendi bildiğini okuyan bir anne..:) 

 17. 01. 2011 

http://miniklerveanneleri.wordpress.com/