Çocuk ruhunu kaybetme

Yok daima genç kalmakmış, yok çocuk ruhunu kaybetmemek gerekirmiş, yok kendini koyvermeyecekmişsin, pes etmeyecekmişsin, falan filan.

Boş şeyler bunlar. Ne düşler kurup, ne düşler yitirdik. Ne çok para kazanıp ne borçlar ödedik. Ne birliktelikler, doğumlar gördük. Ve ne çok cenazeler defnettik. Hiçbir şey öğrenmedin mi, hiçbir şey almadın mı hayattan diye sorarlar adama.

Cıvık, komik, kendini bilmez, anropozlu, menapozlu yaşlılar durumuna düşmeye gerek yok. Herkesin hareketi, davranışı, yaşına, yerine, zamanına uymalı ve her şey yeteri kadar olmalı. Fazlasına gerek yok.

Biraz tevekkül, biraz sessizlik, biraz sukunet, biraz kendini bilme, bilgeleşme, büyüme, büyütme, kalbini, beynini, gönlünü genişletmeli insan.