Çocuk yapmak için sevişilmez; sevişirsin çocuk olursa olur

Çocuk aşkın meyvesidir, çocuk olsun diye aşk yapmıyoruz. Cinselliğin üremeye bağlandığı yerde ben yokum. Madem öyle, ya çocuğu düşünmeden aşk yapalım ya da aşkı düşünmeden çocuk.

Cinsel organlara da üreme organı denilemez; son derece itici. Çocuk yapmak için sevişilir mi ya, böyle bir yaklaşım aşkı/arzuyu öldürür. Sevişirsin çocuk olursa olur. Yani burada asıl amaç cinselliktir. Aşk ağacı zaten meyvesini verir.

“Çocuğum olsun diye karımla yatıyorum” çok saçma bir cümle. Demek ki çocuğun olmasa yatmayacaksın. Çocuğu olmayanlar eşiyle yatmıyor mu diyeceğiz ama onlar da belki çocuğumuz olur umuduyla yatıyorlardır. Tabi burada şöyle bir soru da sorulabilir. Zevk olmasaydı sırf çocuk olsun diye sevişmez miydik? Ya da sonucunda çocuk olmasaydı zevk için aşk yapmaz mıydık?

Bence yine her ikisini de ayrı ayrı yapardık. Yani aşk yok zevk yok. Birleşmemiz bugün olduğu gibi cinsel bir zevk vermiyor. Ama sonucunda çocuğun oluyor. Yine sevişirdik ama sadece çocukları yapıncaya kadar ve sanırım pek istekle olmazdı. Ama tersinde yani çocuk olmuyor sadece sevişiyorsun ve zevk alıyorsun. Bu durum daha iyi ve hayat boyu sevişirdik.

Bunlar fantezi tabii ki, işin gerçeğine bakarsak cinsellik önce aşk sonra üreme. Amaç üreme olursa hayvanlardan farkımız olmaz ki hayvanların da birleşmeden zevk almadıkları söylenemez.

Hangisi daha önemli, çocuk yapmak mı aşk yapmak mı derseniz doğrusu bilmiyorum. İkisi de olsun ama önce aşk. Biyolojik olarak birleşmenin asıl amacı üremek olabilir ama ben konuya böyle bakılmasından rahatsızım. Salt çocuk yapma amaçlı olursa insanların birbirine ilgisi azalır. Yani ateş yanacak ki çorba pişsin (mutluluk olsun, çocuk olsun)