Çocuklar ağaçlar gibi büyümelidir

Ağaç Hareketi düşünce sistemleri

—Çocuklar ağaçlar gibi büyümelidir—

Ormanda çam, gürgen eğri büğrü; dalları salkım saçak. Bahçede kavaklar silme doğru, göğe dikilmiş; dalları budanmış, aykırı uzantılar alınmış. Ormanda çam, gürgen Allahın ağacı işte; orman olacak, yeşillik verecek, serinlik, gölge ede cek. Bahçede kavak bir işe yarayacak; kereste olacak, şurada burada kullanılacak.

Çocuklarımız ormanda çam, gürgen mi yoksa bahçede kavak mı olacaklar?

Şu anda çocuklarımızı kavak ağacı gibi yetiştiriyoruz. Siz bakmayın daha doğmadan patiklerini ördüğümüze. Adımlarını sayacağız yürür yürümez, nereye gidiyor diye. Çoğu cahil anne babalar, kollarını sıvıyorlar ve kendi bilmedikleri hayatı çocuklarına öğretmeye çalışıyorlar. “Okuyup adam olacaksın. Büyüklerinin sözünü dinleyeceksin, dediklerinden çıkmayacaksın. Ailene ve milletine faydalı bir evlat olacaksın…” Bu çocuk kendisi için hiç mi bir şey yapmayacak? TV seyretme. İnternet yasak. Sinemada ne işin var? Top oynayan çocuktan adam olmaz. Dikkatinizi çekerim Sayın Türkiye halkı, bu söylediğim aile terbiyesi oluyor. Ben de diyorum ki bu çocuklar niye böyle terbiyesiz. Aile terbiyesi almışlar meğer!

Sayın anne baba, sen çocuğu dünyaya getir; yedir, içir, giydir, koru. Bunun dışında görevin yok. Sen pedagoji mezunu musun? Pedagog musun, Psikolog musun; ne biliyorsun çocuk yetiştirmeyi? Burnunu silmeyi bilmiyorsun, çocuğun davranış ve düşünce gelişimini yönlendirmeye çalışıyorsun. Çocukların kötü yetişmelerinde bazı ailelerin direk rolü var. Sopayla, döverek çocuk büyütüyorlar.

Çocuk kavak ağacı gibi doğru olsun ama yemyeşil yaprakları, dalları, çiçekleri olmasın. Gülüyor, gülme ayıptır; saçlarını tarıyor, serseriye bak! Çocuk demek oyun demektir; çocukların oynamasını engelleyenler geri zekâlıdır. Aslında çocukları bir kısım cahil anne babaların elinden almak lazım. Çocuk büyütmek sorumluluktur. Sorumluluk öyle her isteyene verilmez. Ana babalık yapmak için çocuğu dünyaya getirmiş olmak yetmez.

Ağaç yaşken eğilirmiş ama sen fidan hatta filizken, tomurcukken eğiyorsun. Üç yaşında, beş yaşında çocuğa sorumluluk öğretilir mi? O yaşlarda çocuğa yiyip içmeyi, temizliği, çişini yapmayı, ufak ufak belki dişini fırçalamayı, konuşmayı, elbisesini giymeyi, oynamayı filam öğretirsin. Tabii ki sen kendin de biliyorsan hahahahaha! Prize dokunma, koşarken önüne bak... Daha el kadar çocuğa köpek yetiştirir gibi başlıyorsun terbiyeye. Akıllı ol, her söze karışma, sokakta oynama, kötü çocuklardan uzak dur, saatinde evine gel… Minnacık yavru akıllı olmanın ne olduğunu nereden bilsin! Sen biliyor musun? Çocuğa akıllı ol diyorsun, tuvalette kı… nı yıkamadan çıkıyorsun.

Çocuk 7 yaşına kadar kendini, 12 yaşına kadar çevresini, daha sonra dünyayı tanımalıdır. 12 yaşından küçük çocuklara ahlaki öğütler verenler çocuğa kötülük etmektedirler. Çünkü bu yaşlarda çocuğun algısı gelişmemiş olacağından sizin öğütlerinizi yanlış anlayabilir. “Kötü insanlardan uzak dur” şeklindeki öğüdünüz çocuğun kafasını karıştırır. Çünkü henüz bu yaşta kötünün ne olduğunu bilemeyebilir. Örneğin siz ona kötüyü serseri kılıklı, bakımsız, elbisesi yırtık, pis şeklinde tarif ettiyseniz çocuğunuz fakir insanları da kötü olarak algılayacaktır. Keza bu yaşlarda çocuğa dini bilgi vermek son derece yanlıştır. Çünkü din çocuğun ruhuna derinlemesine nüfuz eder. Yani bir anlamda çocuğu esir alır. Bunun sonucu olarak çocuk iç dünyasında dinin dışındaki her şeyi reddeder. Öyle ki tuvaletini bile nasıl yapacağının bilgisini ayetlerde aramaya kalkabilir.

Terbiyeli çocuklar hayatta başarılı olamazlar. Sivrildikleri işlerde ise onlara bazı görevler terbiyeli oldukları için verilir. Öte yandan çocuklar ağaçlar gibi büyümelidir ama sonuçta ağaç da değildirler. Düzgün büyüsün diye dalını kolunu budayamazsınız.

Çocuklar için özgürlük çok önemlidir. Çocuğa yasak olamaz. Yani bu sana yasak, şunu yapamazsın, yaparsan şöyle olur şeklinde disiplin uygulanması sakıncalıdır. Bunun yerine yasak konusuna girmeden, yerine başka şeyler koyarak çocuk kötü ve zararlı unsurlardan uzak tutulmalıdırlar. Bizde çocuk sözde iyi ve güzel, doğru şeyler öğretilerek terbiye edilip yetiştiriliyor. Ama sanki hem bu işe erken başlanılıyor hem de fazla yükleniliyor. 5–6 yaşında çocuk doğruları öğrenip ne yapacak? Camiye imam mı olacak? Bekle biraz büyüsün. Emziğini yeni atmış çocuğu adam etmeye kalkışıyoruz. Bu yaşlarda çocuklar bırak adamı insan bile sayılmazlar. Bırak doğal olarak konuşmayı, gülmeyi öğrensin. 3–5 sene anasını kaybetmiş dana gibi ortalarda gezinsin dursun ya!

Türkiye’nin yeni düzeni olarak tarafımızdan önerilen Ağaç Hareketi’nde malum, bebekler için “Doğum Birimi ve 2–6 yaş için de “Çocuk Yetiştirme Birimi” vardır. Bu devlet birimlerinin ülke çapında yüz binlerce görevlisi vardır. Bebek ve çocukların bilimsel, teknik ve psikolojik olarak uzman ellerde hayata hazırlanmaları sağlanacaktır. Elbette anne baba sevgisi, ilgisi ve sahiplenmesinin de önemi büyüktür. Bebekler, çocuklar uzmanların hazırladığı sayısız aktiviteyle, çok değişik güzel ortamlarda anne baba, görevli ve diğer sevenlerinin yanında çok ama çok farklı şekillerde büyütüleceklerdir. Bilemiyoruz, şu anda belki açlıktan ölen çocuk vardır. Aç bırakılan, gıdasız kalan, anne babasının dövdüğü, işkence edilen, kötü ortamlarda küfür, baskı ve şiddetle yetiştirilen bebekler çocuklar vardır. Ve büyük ihtimal ki geleceğin katilleri bunların içinden çıkıyor. Ağaç Hareketi düzeninde çocuklarımız gerçekten insan olarak yetiştirilecektir.