Çocuklar geleceğimiz

Bütün dünyanın gıpta ile baktığı aile düzenimiz son yıllarda kökünden sarsılmaya başladı. Bu sarsılış çocuklarımız için son derece tehlike arzediyor. Haberlerde sıkça yer alan bonzai tehlikesi geleceğimiz olan çocuklarımızı her an yok etmeye devam ediyor. Organ mafyası, cinsel istismar vb. tehlikeler metropollerde kol geziyor...  Ne oldu da çığrından çıktı insanlık... Yaşadığımız bu dram neden?

Geçmişte gelenek ve göreneklerimiz, aile terbiyemiz büyüklerimizin yol göstericiliği, çocuklarımızın tehlikelerden korunması için bir ışık kaynağı idi. Günümüzde ağır iş yükü altında ezilen annne ve babalar, çocuğunu bırak birbirine zaman ayıramıyor. Tek düşündükleri geçim sıkıntısı, faturalar... vb.  Telefon ve internetle uyuyup kalkan bireyler, sosyal ilişkilerden kopuk robotlaşan insanlar şeklinde ortalıkta dolaşıyor. İnsanın sosyal bir varlık oluşu bu acımasızlığı kaldıramıyor. Ve yeni bir yöntem belirliyor kendine internette gezinmeye başlıyor. Büyükler gibi küçüklerde aynı yolda ilerlemeye devam ediyor... Örnek aldığı büyükleri sayesinde tehlikeli yolculuğuna başlıyor. Cinselliğin bir bilim dalı olduğu ve ergenlik çağında çocuklara doğru bilgi aktarımı yapılmadığı zaman tehlike riski daha da büyüyor. Anne ve babalar çocuklarına küçük yaşlardan itibaren, oto kontrolü, nefis kontrolünü, cinsel kontrolü öğretmedikçe, okullarda bu konularla ilgili yeterli eğitim verilmedikçe, tehlike çanları çalmaya devam edecektir. İnternet ve televizyon karşısında uzun süre kalan çocuklar da dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu sendromu yaygınlaşmaktadır. Televizyon görüntülerinin, internetteki imgelerin çok hızlı değişmesi, görüntülerin çok fazla yenilenmesi beyinde bazı devreleri uyarıyor. Bu nedenle çocuk gündelik hayatta da her şeyin çok hızlı değişmesini arzu ediyor. Oysa günlük hayat, bazen çok durağan olabiliyor.Bir türlü yerlerinde oturamayan, dikkatlerini toplayamayan kıpır kıpır bir gençlik yetişiyor. Biz bu çocuklarımıza gençlerimize sahip çıkamazsak, kötü niyet sahipleri sıcak bir kucak açarak arzularına kavuşuyorlar. Televizyonu ve interneti kapatıp sadece bilgi için açarsak çocuklarımızı olası tehlikelerden korumuş oluruz. Çocuklar karşılaştıkları kötü durumları ebeveynlerine bildirmekte oldukça isteksiz davranmaktalar. Bu da durumu oldukça karmaşık hale getirmekte. Çözüm ise çocuklarımızla arkadaş olmaktan geçiyor. Güvenlik ve emniyet tedbirleri için ise yoğun bir çaba sarfedilmeli, internet ve televizyon karşısında geçen zaman azaltılmalı. Oyun, okul ve yaşam alanına dönülmeli. İnternet bilgi almak ve dünyayı tanımak için tehliklerden uzak kullanılmalıdır. Sadece internet değil tabiki, dışarda bulunan bonzai tehlikesi, organ mafyası da göz ardı edilmemeli. Gerekli önlemler zamanında alınmalı, okul çevreleri daha korunaklı hale getirilmelidir. Kantinler sürekli denetlenmeli, gıda maddelerinin hijyenik ve sağlığa uygun olup olmadıkları, ucuza alınan gıda maddelerinde, okul araç ve gereçlerinde ''fitalat'' denilen kanser yapıcı madde, azo boya vb. tehlikeli maddeler bulunuyorsa kontrol altına alınmalıdır. Okul servis araçlarında unutulan çocuklara yapılan tacizlerden, araçlarda fazla çocuk taşınması ile oluşan trafik kazalarından, okul bahçesinde yapılan kanlı rekabet kavgalarından çocuklarımızı uzak tatalım ve uyaralım.

Ders kitaplarında yapılan değişiklikleri değerlerimizi yok etmeden yaptığımız sürece ayakta kalırız. Milletimizin değerlerini benimseyip, koruyup geliştiren, ailesini, milletini, vatanını seven, insan haklarına saygılı, sorumluluklarını bilen bir nesil yetiştirmeliyiz. Köksüz bir ağaç gibi yetiştireceğimiz her çocuk ilk rüzgarda savrulacaktır. Gererekli önlemler alınmaz ise ülke gençliğimizin savruluşuna hep birlikte seyirci kalınacaktır. Kaliteli eğitim demek, bilime, akla mantığa uygunluğu kadar milletin değerleri ile de bezenmiş kaliteli bir yaşam demektir. Kaliteli yaşam standartımızın artması dileğiyle...

Hoşçakalın...