Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 
 

Aile ve Çocuk Danışmanı Burcu Polatdemir

http://blog.milliyet.com.tr/yasamsenin

16 Nisan '17

 
Kategori
Kişisel Gelişim
 

Çocuklar neden sorumludur

Çocuklar neden sorumludur
 

Sorumluluk almak size ne ifade eder? Kendinizi  yeterince sorumlu  hisseder misiniz yaşadıklarınız için.. Peki çocuklarınıza sorumluluk yükler misiniz?… Etrafımızda  bizim dışımızda bir dünya var bizler de dış gözlemci olarak duyu organlarımızla bu dünyayı algılamaktayız. Hayati ihtiyaçlarımız dışında sosyal olarak da birer bireyiz. Tüm bunlarla beraber kendimize,ailemize,ebeveyn olarak çocuklarımıza,sahip olduğumuz işimize ve çevremize karşı bazı sorumluluklarımız var daha doğrusu hepimizin bir alanı var ve en başta bu alanlara karşı nasıl davranmamız gerektiğiyle ilgili sorumluyuz. Çocukluktan ergenliğe geçişte de sosyalleşmenin getirdikleriyle sorumluluklarımıza yenilerini ekliyor  büyüdükçe de yeni sorumluluklar alabilmenin büyümenin bir parçası olduğunu hepimiz anbean deneyimliyoruz..

Peki şimdi içinde bulunduğumuz durumda çocuklar bu durumda hangi yollardan geçiyor,onları sorumluluk alma duygusuyla ne derece tanıştırabiliyoruz.. Yapmak istediklerinin farkında olarak verilen sorumluluğun altında kalarak mı ilerliyorlar sizce yoksa sorumluluk kelimesi sadece büyüklerin kullandığı anlamını henüz öğrenmek zorunda olmadıkları yabancı bir kelime mi onlar için..

Şöyle bir geriye baktığımda son 10 yılda bireylerin kendilerini ifade edebilmeleri ve tanımaları için seçenek sayısız nokta olduğunu görüyorum  ve düşünüyorum da benim çocukluğumda bu kadar farkındalık ve açılım yoktu.. Ama şöyle bir algı vardı:Sorumluluğunu bilen çocuk akıllıdır,toplum kurallarına uyar ,ailesine uygun davranır vs.. Hatta yaşından büyük olgunluk gösteren,nispeten diğer yaşdaşlarından sessiz ağırbaşlı hareket eden, ailesinin bazı ihtiyaçlarını kolaylaştıran çocuklar övülür, diğer akranlarına örnek teşkil ettikleri için nasihatlarde baş sıralarda bahsedilirdi. Benim yetiştiğim dönemde böyle ‘örnek çocuk’vakalarına sayısız rastlamışlığım vardır. Arkadaşları içinden daha asi  çıkış yapan  çatlak  sesler kınanır,dışlanır ve diğerlerine benzemesi için uzun nasihatler verilirdi hatta istenildiği şekilde davranmazlarsa diğerleriyle kıyaslanır kötü örnek olmakla korkutulurdu.. Gerçekten farklı olmak da ayrı bir sorumluluktu çocuk için.. Düşünüyorum da ne kadar sancı  vericiymiş.. Diğerlerinden farklı olmak büyüdüğünde sorumsuz bir birey olmak mıdır? Ya da diğerlerinden nispeten haylaz olması daha mı  az sevdirirdi kendini büyüklerine  akranlarına göre?

Konulara farklı yaklaşan toplumun tekdüze kurallarından farklı düşünen bireylerin yetişmesi ne kadar korkutucu olabilir tabi düşününce enteresan geliyor..Çocukların gelişiminde sorumluluk duygusu önemlidir fakat bunu ciddi kararlar noktasına getirmek çocukta bir baskı oluşturacağı gibi birey olarak kendisine yeterince güven ortamının gelişmesine de engel olur.

Sınav kaygısı, gelecek şekillendirirken çıkacak sonuçlara yönelik felaket senaryoları üretmek, ebeveynlerin yaptığı hatalardan bazılarıdır.Şuna seviniyorum ki 90 ‘lı yıllardan sonra doğumlu büyük çoğunluğu  Y ve Z kuşağına ait tüm bireyler,tam anlamıyla özgürlüklerinden ve istedikleri amaçlar peşinde koşmaktan bıkmayacaklar.Otoritelerin ve sistemin onların  gelecekleriyle ilgili bazı korkutmalarına pek de aldırmadan  ne istediğini bilen ,özgün fikirlerin olduğu,her ne kadar bilgisayar çağı çocukları olsalar da BİR olma bilincine sahip,korkutularak bir şey yaptırılamayan bireyler olduklarını gözlemliyorum. Onların önceki kuşağın  ‘’toplum dayatmaları’’ listelerine takılmadan ama değerlerine de sahip çıkarak dozunda ve her yaş aldığında birey olmanın bilinciyle hassas miktarlarda aldıkları sorumluluklarla inandıkları  yolda yürüyeceklerine inanıyorum.

Dolayısıyla her çocuk kendi öz benliğiyle doğar,aile eğitimiyle yaşadığı ortam ve şartlarla zihinsel haritaları zamanla şekillenir.Çocuğunuz diğerlerinden farklı özelliklere sahip diye  kıyaslamalar yapmak,arkadaşlarının sınav sonucunu farklı bir noktada gösterip onların kendilerine  güvenini zedeleyecek şekilde sorup irdelemek onlara haksızlık etmektir.Onlara ellerinden gelenin en iyisini yaptıklarına inanmalarını sağladığınızda ve bir öğrenci olarak kendi kapasitesinin de farkında olarak verimli olmasına çalışmak onun gerçek potansiyeliyle karşılaşmasını sağlar.Bunu farkeden çocuk ergenliğinde de bu bilinçle davranır. Sınav baskısı,diğerleri ne yapmış kıyaslamaları güven azaltıcı hisleri geliştirir.Gerek ebeveyn olarak sizlerin ve  etrafımızda bulunan  minik arkadaşlarımızın farkındalıkla gelişip eğitilip büyümeleri sahiden kıymetlidir.Hayatımızdaki sorumluluğun dozu arttığında biz yetişkinlere bu ne kadar ağır geliyorken  minik dostlarımızda ne tür  yetersizlik duygularının arttırdığını tahmin etmek zor olmaz bu durumda  kendimize de bir kez daha özeleştiri yapmak yerinde olacaktır.

Hepinize iyi haftalar

 
Toplam blog
: 82
: 140
Kayıt tarihi
: 12.04.15
 
 

Çocukların duygu ve davranışlarının sonuçlarından yola çıkarak ,çocuğun ruh dünyasında oluşan değ..