Çocuklar

Dünyadaki savaş, terör, açlık gibi olaylar hala yaşanmakta ve yaşatılmakta. TÜkenmeden, çözüm bulunmadan kendi kaderlerine bırakılmış insanlar, gelecek korkuları bizim korkularımızdan kat ve kat fazla, hiç umutları olmayan, hergün yakınlarının ve kendilerinin ölebileceği korkusuyla sefil bir yaşam sürmek. Peki ya onlara bu yaşamı sürdüren insanlar rahat yataklarında uyuyorlar.

O yörelerdeki çocuk fotoğraflarını görüp hep etkilenmiş hep üzülmüşüzdür. Çocuklar yinede objektiflere gülen gözlerle bakmasını bilen, belki de bu acıların, ızdırapların neden yaşandığından habersiz, bu savaşın, terör lanetinin içinde de olsa oyun bulabilen yegane varlıklar olmuştur. Şiddetin sebebini bilmeyen, bilmek de istemeyen şaşkın bakışlarında, dudaklarında tebessümü objektife gülmektedir öylece. O bakışlar o kadar çok şey anlatır ki; insan olan insana " Dünyada oyunlar var. Niçin bu öfke, şiddet?" der. Öylece çakılırsınız o gözlere!

Bir çocuğu ne zaman gülerken görsek biz yetişkinlerde mutlu oluruz. Halbuki Filistin'de çocuklar savaş yüzünden ölüyor ve öldürülüyor. Afrika'daki çocuklar açlıktan ölüyor. Bizim çocuklarımız şımarıklık yapabiliyor, "Köpekten veyahut kediden korkuyorum." diyebiliyorken, o yöredeki çocuklar hergün gürültülerle uyuyor, uyanıyor.
Dinamiti ve daha güçlü patlayıcı maddeleri geliştiren İsveçli kimyacı, sanayici ve mühendis olan Alfred Nobel bile bu düşünceyle, masum insanlar ölsün, öldürülsün dahası çocuklar zarar görsün diye üretmedi. Zaten insanoğlunun bu amaçla kullanacağını bilseydi eminim buluşunu yok eder, geleceği kirletmesine izin vermezdi.

Dünyada çocukların işlediği suç oranları katlanarak artmaktadır. Çocuklara uygulanan şiddet ve cinsel taciz, tecavüz, istismar vakaları da her geçen gün katlanıyor. Dünyanın çeşitli ülkelerinde belli bir gelir ve eğitim düzeyindeki insanlar bile çocuk porno görüntüleri izlemekten, izlettirmekten, pazarlamaktan tutuklanıyor. Bunları gerek yerel gazetelerde gerekse dünya basınından izliyor ve okuyoruz. Suç unsurunu oluşturan çocuğa yönelik bu ağır suçun bedeli, kanunda ağır cezalarla belirlenmiş olsa da caydırıcı olmadığı, çocuğa yönelik bu çirkin saldırıların artmasından da bellidir.

Çocuklar savaşta en çok zarar gören mağdurlardır.

Çocuklar fiziksel ve cinsel istismara en çok maruz kalanlardır.

Çocuklar kolayca suça teşvik edilen, rahatlıkla suça itilenlerdir.

Çocuklar yaşam standartların içinde yaşaması gerekirken dışında unutulanlardır.

Çocuklar dünyada ikinci planda yer aldığı düşünülenlerdir.

Çocuklar gözardı edilen dünya sorunlarında en çok mağdur olan insanlardır.

Üzülerek yazıyorum ki;

Çocuklar bir hiç uğruna kolayca harcanabilenlerdir.

Ulu önder Atatürk'ün çocuklara armağan ettiği 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı'nın yaklaştığı şu günlerde onun bir sözünü paylaşmak istiyorum.

"ÇOCUKLAR GELECEĞİMİZİN GÜVENCESİ YAŞAMA SEVİNCİMİZDİR, BUGÜNÜN ÇOCUĞUNU YARININ BÜYÜĞÜ OLARAK YETİŞTİRMEK HEPİMİZİN İNSANLIK GÖREVİDİR."

"Çocuklar bugünün küçükleri, yarının büyükleridir."