Çocuklara İstismar..

Gündemimize çığ gibi düşen hepimizin altında kaldığı ve utancımızdan soluksuz izlediğimiz, okuduğumuz, konuştuğumuz çocuk istismar vakaları, olayları..

Yazılı ve görsel medyaya yansıyan toplam vakanın neredeyse yüzde 10’nu bile değildir..

Adliye koridorlarına taşınan çocuk istismarı davaları buzdağının görünen küçük kısmıdır..

Tablo vahim, çaresizce oturup beklemek mi yoksa bir şeyler yapmak mı lazım?

Siyasi iktidar dahil toplumun tüm kesimleri anladılar ki ‘mızrak çuvala sığmıyor artık’..

Herkesin ağzında işte hadım cezası, işte ağırlaştırılmış hapis cezası, işte idam gibi pansuman niyetine çözümler söyleniyor..

Bence esası gözden kaçırılıyor ve yok sayılıyor..

Bir kere çocuk istismarı yapılan mekanlara göz atalım mı?
Evler,
Okullar,
Kreşler-yuvalar
Pansiyonlar,
Tarikat-cemaat evleri..
Farkındaysanız hepsi de güvenli alanlardır..
Demek ki çocuklara istismar büyük oranda güvenli mekanlarda gerçekleşiyor..

Çocuk istismarını genelde kimler yapıyor?
Evdekiler, (baba, dede, kardeş)
Akrabalar,
Komşular,
Öğreticiler-hocalar..
Yine en güvenilen kişiler karşımıza çıkıyor..

Kafamızda iyi-kötü şablon oluştu..
Mide bulandırıcı daha fazla detaya gerek olmadığı kanısındayım..

Çare nedir?
Bugünden başlayarak 10-15 yılda bu tür vakaları nasıl en aza indirgeyebiliriz?

Maalesef bizdeki eksik olan bilgiden geçiyor..
Anne-baba (ebeveyn) bilgili-eğitimli olacak ki çocuğunu cinsel istismar tehlikesini öğretsin ve maruz bırakmadan yetiştirebilsin..
Yani önce anne-baba öğrenecek sonra çocuğuna öğretecek..

Peki, anne-baba neyi öğrenecek ve anlatacak?
Bir kere doğumundan-18 yaşına kadar çocuğu gözlemleyecek, takip edecek..
‘Saldım çayıra Mevla’m kayıra’ demeyecek..
Çocuğa her yaşında ‘vücudu ve gelişimi’ anlatılacak, ayıp-günah gibi kolaycılığa kaçmadan sabırla sorulara mantıklı ve akılcı yanıtlar verilecek..

Çocukla sağlam ve güvenli iletişim kanalı oluşturulacak ki ev dışında yolda, sokakta, okulda, serviste olup-biteni rahatlıkla anlatabilecek..

Özellikle anneler bu işin komutanı olmalıdır..
Neden?
Çünkü çocuğun sağlıklı gelişimi ve herhangi bir istismara maruz kalmadan büyümesi yolunda annelere çok iş düşmektedir..

Anneler eğitimliyse, zihni açıksa, iletişim konusunda sorun yaşamaz ve çocuk başına gelebilecek tatsız olayları rahatlıkla ifade edebilirse; mesele yüzde 99 çözülmüştür..

Öbür türlü derdini anlatamayan çocuk başına gelenler karşısında çaresiz kalır ve travmalar ömrünün sonuna kadar sürer..

Bucaklı yerel bir yazar olarak karşımızda duran toplumsal bir soruna, ‘çocuk istismarına’ bakışım ve çözüm önerim bu minvaldedir..


Araştırmacı Yazar Ömer ÖZDAMAR

Bucak-BURDUR

Facebook : https://www.facebook.com/omerozdamar62?ref=tn_tnmn

Twitter : https://twitter.com/omerozdamar

İnstagram : https://instagram.com/omerozdamar/