Çocuklara Yönelik Özel Bir Davranış Şekli Yok

Oysa görüyoruz çocuklara farklı davranılıyor. Onlar da bu farklı davranışı değerlendirip belki kim bilir başka bir canlı olduklarını düşünebilirler.

Eşine bağırıyor çocuğuna sesini alçaltıyor; demek ki küçüklere alçak sesle, büyüklere bağırarak konuşuluyormuş. Peki büyüyünce o çocuğa bağırılmayacak mı?

Çocuklara davranışımız büyüklerden tamamen farklı…

Ben büyüklere nasıl konuşuyorsak çocuklara da aynı şekilde davranmamız gerektiğini düşünüyorum.

İyi ve doğru bir şey yaptıklarında teşekkür ediyor, bir şey isterken rica ediyor musunuz?

Çocuklara çocuk gibi davranmamalıyız. Zor tabi karşında ufacık bir şey beyefendi/hanımefendi nasılsın diyecek halimiz yok. Doğrusu çocuğa nasıl hitap edeceğimiz de belli değil. Tamam adıyla ama tanımıyorsak ya da kendi çocuğumuz değilse?

Ve sanki çocuklar kendilerine çocuk gibi davranırsak çocuk, büyük gibi davranırsak büyük oluyorlar.

Yoksa çocuklar için farklı bir davranış şekli mi var?

Şimdi çoğu kimse çocuğuna ideal davranışı bulduğunu söyleyecektir. Çocuğunuz yaramaz ya da akıllıysa/usluysa davranışınız yanlış. Çocuk akıllı olmaz, kimin çocuğu akıllıysa yanlış yetiştirilmiştir. Koca çocuk olmuş hala bebek gibi ağlayan çocuklar da keza.

Söz dinlemeyen çocuk doğru yetiştirilmiştir, kim bilir ne söylüyorsunuz da dinlemiyor. Bilgili çocuk olmaz, çocuk olarak bilmesi gerektiği kadar bilecek.

Büyük adam gibi konuşuyor, her şeyi biliyor diyorsanız çocuğunuz yanlış yetişiyor.

Çocuk biraz tırnak içinde karpuz gibi yetişecek yani her şey zamanı geldikçe.

Yaşına gelmeden yürüyen, konuşan, kakasını yapan, yemeğini yiyen… Bu tür çocukların yetiştirilmesinde zorlama var.

Büyüklere söylediğimiz şeyler fakat onu büyük gibi görmeden. Yani söylediğimiz şeyler çocukça olmayacak. Adını bilen çocuğa adın ne diye sormayacağız yani.

Ah ben bu çocuklara farklı davranıyorlar ya sinir oluyorum. Uzman denilen kişiler de böyle. Normal davranacak konuşacağız. Onun anlayabileceği şeyleri. Su ne yapılır diye de sormayacağız herhalde?

Bazı şeyleri de saklıyoruz. Saklayacağına açıkla. Anlayamayacağı şeyse belki…

Çocuk rahatsız, sinirli, ağlıyor; çünkü anne babası onu aptal yerine koyuyor; çocuk yeni uyanmış,”Uyudun mu?” soruya bak, yok dans etti!

Dikkat ettiyseniz çocuklar anlamsız ve gereksiz soruları cevaplamazlar.