Çocukları öldürmeyin

Kanlı Noel

İsrail, jet uçaklarıyla; bombalar yağdırıyor Gazze’ye...

Hıristiyan Dünyası’nın Kutsal NOEL’İNDE, zamansız gelen ölüm var Gazze’de...

Çocuklar ölüyor daha hiç yaşamadan Gazze’de...

İsrailli çocuklar ise, ölümün soğuk yüzünden, savaşın; annesiz, babasız, kimsesiz bırakan acımasız halinden; habersiz olmalılar...

İsrailli çocuklar evlerinde; yılbaşı ağaçlarını süslerlerken; yeni yıldan; beklentilerini dileyecekler çocuk kalpleriyle belki de...

Savaşsız bir dünya dileyecekler; çocuk nahifliğindeki tertemiz duygularında elbette...

Büyüklerin çocuk akranlarına yaptıklarını bilmeden, akıllarını erdirmeden; savaş filmi seyreder gibi belki de televizyonlarından izleyecekler; Gazze’deki yaşam hakkı elinden alınan öbür çocukları...

İsrailli liderlerin canları sıkıldığında; Filistin’e ölüm götürdüğünü, savaşın zor onarılan yaşam yüzünü ve yaşama isteğini bilmeden yeni yıl sevinciyle kucaklaşacaklar sıcak evlerinde...

Acının evrenselliğinde, DÜNYA LİDERLERİ, üzgünüz mesajları ile kınıyorlar GAZZE’DEKİ yaşam hakkını elinden alan İsrail’in...

Sadece kınamak yeterli mi?

Amerika Birleşik Devletleri, Ortadoğu’da ambargo uygulayıp, canının istediğine asker gönderiyor lakin iş kendinin küçüğüne gelince; üzgünüz mesajları ile yetiniyor...

Müslüman aleminin yasta olması da Gazze’de olan savaşın ölüm getiren yüzünü değiştirmiyor...

Ne yapmak gerekiyor ivedi bir kararla şimdi?

Kulağını çekmek gerekmiyor mu şu küçük Amerika’nın?

Amerika mı İsrail’e “dur” diyecek bir an önce...

Ne olacak?

Çocuklar yaşamadan ölecek mi?

İsrail, intikam ateşi ile yanan bir toplumun beslemesi midir yoksa?

Hitler’in Yahudi Irkına yaptıklarını hatırlayıp, ikide bir kendinden güçsüz gördüğü Filistinlileri yok etme isteğinin ardında; bir intikam ateşi mi ateşleniyor ya da?

Güçsüz olana saldırmak, hatta onu yok etmek kolay ama, güçlü olanın yapması gereken öldürmek değil yaşam hakkına sahip çıkmak; hatta yaşatmak değil midir?

Noel bir başlangıçsa; bu başlangıç ölümün başlangıcı mı olmalıydı Hıristiyanların bu kutsal günlerinde...

Dünya barış için iş başında olmalı dünyanın her ferdi, Müslüman’ı, Hıristiyan’ı bu kan bulaşmış Noel’de..

Çocukları öldürmeyin şiirimle çağrı yapıyorum tüm dünya insanlarına...

Çocukları Öldürmeyin

yıldızlar da düşer bazen
güneşten kopmuş gibi yeryüzüne
içimizde kıpırdar bir helâk sancısı
bu telaş bu figan hangi cengaver için
diye sormadan sana
alır götürür seni...
ölümün karanlığında koyar bedenini
güneşin doğmasını bekletmez
müsaade etmez çünkü senin yaşama hakkına
kendi canını acıtmadan
acıtır canını, kanatır büsbütün yaranı
kim bilir hangi bir başlangıçta
yeniden yenilenen hayatın kendisinde
olmak istesen de olamazsın
bazen unutan hayat
hiç yaşamamış sayar seni
ne kalır geriye senden ve ötekinden
bir içten sevginin bıraktığı izden başka
elinden alınan hayatının
nedenleri niçinler ini sordum onlara
lâkin bildiğini okudu onlar ellerindeki silahla
oysa sen çocuktun daha
öbür akranların gibi on bir ve on ikili yaşlarda
kim kıydı sana biliyor dünya
koparıyorlar açmamış gülü dalında
bilmek isteyip de bilemediğim öbür şeyleri
söyle ey çocuk...
söyle onlara...
bu dünyadan gitme nedenini bilmesen de

söyle ey çocuk ...
çünkü,
bilmiyor kimse senin yaşama sevincini
sana bunu yapanlar biliyor mu sanki sevmeyi
ah bilemedim şu garip insan oğlunun derdini
savaşın yok eden yüzündeki hüznü silmeyi

ah çocuk....
bir teselli mektubu olsam sana o yaralarında...
öbür çocuklar için barış istesem
seni öldürenlere bir vicdan dersi versen
ruhuna yapılan eziyette
biliyorum tüm çocuklar için çırpınışın
ben öldüm ama öbür çocuklar ölmesin diyorsun
senin yazdığın bu yaşam şiirinde
kelimelerin gücünde dize gelirler belki
sana kıyanlar
imgelerin bölünmez bütünlüğündeki seste
hani olur ya...
bakarsın şiirin evrensel gücünde
dünyayı kahreden me zalimler indirir silahını senden
çocukların ölmesine aldırmayanlar
utanır belki senin haksız gidişinden
belki, o vicdanlar dize gelir bir şiirle
belki, kendi evlâtlarını hatırlarlar ölümün soğuk yüzünde
bir şaire hatırlatmak yakışır velhasılım
üstüne gurur da yaraşır şaire
öyle yalvarmadan ince dokunuşlarda
arif olan anlar demeli şair
katillere yol vermez dizeler
savaş varsa gene dünyanın tanıklığında
çocuklara kıyıyorsa küçük Amerika
bir şairin içi yanıyor ey dünya...
durdur ateşkesi ey İsrailli amca
bırakın büyüsün çocuklar...
çocuklar geleceği insan oğlunun
bombalar arasındaki korkularda
çocuklar sağ mı acaba
Filistin Lübnan çocuklarına
savaş mı yaptı o çocuklara bunları...
çığlık çığlığa yaşam istiyorken
suçu nedir o çocuğun
söyle anlat derdin ne?

İsrail misin Küçük Amerika mısın sen İsrailli Amca?


Şadıman Şenbalkan