Çocuklarımız PKK lı öğretmenlere emanet…

Milli Eğitim Bakanı sayın Dinçer’in anlattıkları kanı olan herkesin kanını donduracak cinsten. İfade aynen şu: “PKK'nın yönlendirdiği ücretli öğretmenleri almak durumunda kalıyoruz.” Bir bakanın belki birçok şey söylemeye hakkı olabilir ama böyle bir cümleyi sarf etmeye asla ne hakkı ne de salahiyeti olabilir. Üstelik bakan, sanki muhalefet milletvekili gibi yakınıyor da yakınıyor. Biz yine de “beyefendi, orası yakınma makamı değil icraat makamıdır” demiyoruz. Çünkü liderlerini örnek alıyor.

Bakan bey konuşması içinde kısıtlı imkânlardan bahsederken yandaşlara kanalize edilen tirilyonlar, babalar gibi satılan değerler aklımıza geliyor ama tam o sırada sayın bakan, ne yapalım yani yolları mı yapmayalım diyor.

Ayni konuşmanın devamında Eğitim fakültelerinin ihtiyaçtan fazla mezun verdiğini diğer fakülte mezunlarının da öğretmen olabildiğine dikkat çekiyor ve elimizden bir şey gelmez diye ağlaşıyor.

Oysa bu iki kısa cümlede bile eğitime ne kadar değer verdiklerini ortaya koyuyor. Öncelikle haykırıyoruz. Eğitim bizim geleceğimizdir. Evlatlarımız ve öğretmenleri her şeyden daha değerlidir. Hele emperyalistler daha çok araba satsın diye büyük bir iştah ile genişlettiğiniz yollardan çok ama çok daha değerlidir. Her fakülteyi bitirenin öğretmen olabilmesi ise sizin zihniyetinizde öğretmenin değerini bir kez daha ortaya koyuyor.

Sayın bakan bir de oranlama yapmış. “Üniversite mezunlarının istihdam oranların AB'nin üzerindedir.” Diyor. Tebrik ederiz. Tam da kendilerinin zihniyetini anlatan bir oranlama. Neden se bu oranlamanın bir değeri olması için AB ülkelerinde ve bizde nüfusun % kaçı üniversite mezunudur hiç söylemiyor.

Son söz.

Bu hükümet PKK lıları bando mızıka ile ülkemize davet etmiştir.

Ayaklarına giden çadır mahkemeleri onları suçsuz ilan etmiştir.

Bu hükümet Güneydoğuda PKK ile mücadele etmiş yüksek rütbeli subayların çoğunu tutuklamıştır.

Bu hükümet evlatlarımızı PKK lı öğretmenlere teslim etmektedir.

Bu hükümet on yıldır iktidar olmasına rağmen hala ağlaşmaktadır.

Bu kadar başarısızlığa rağmen asla istifayı düşünmemektedir.

Acaba neden ki?

İzmir 2012