Çocuklarımızı tehditle eğitmeyelim

Türk insanı çocuğunu nasıl eğitir?

Birçoğunuzun tahmin edeceği üzere eğitimde en sık kullandığımız yol emir ve tehdittir. Bununla eğitimi başaramaz isek ardından şiddet gelir.

Çocuk eğitimi özellikle toplumumuzda annelere bırakılmıştır. Eğitimli-eğitimsiz milyonlarca anne çocuklarını eğitirken çoğu zaman bilere veya bilmeyerek tehdide başvururlar. Çocukluğumuzda hepimizin en sık duyduğu ve çocuklarımıza en sık söylediğimiz cümleleri hatırlayalım:

Yemeğini hemen bitir bitirmezsen

hasta olursun,

seni doktora götürürüm iğne yapar,

babana söylerim

seni parka götürmem

……… vs.

Çabuk uyu, uyumazsan ….

Uslu dur, durmazsan…

Çabuk sus, susmazsan…

Ağlamayı kes, kesmezsen…….

Dişini fırçala, fırçalamazsan……

Eve gel, gelmezsen……

Ödevinin yapmaya başla, yoksa…….

Televizyonu kapamazsan…,

Üzerini kirletirsen…….

Bilgisayarın başından kalkmazsan……..

İlacını içmezsen…….

………..saymakla bitmez bu tehditler.

Tehditlerimizin çoğu korkutmaya yöneliktir. Bir kısmı da çocuğu sevdiği bir şeyden mahrum bırakmaya.

Normalde yapması gereken işleri hep bir şeylerden korkutularak veya sevdiği bir şeyden mahrum bırakılmak endişesiyle yapan bireyin psikolojisi ileride nasıl olur acaba? Hiçbir anne bunu düşünmez.

Örneğin arkadaşlarıyla oyun oynadığı ve eve geç kaldığı için babasına söylenip canına okunmakla eve getirilen bir çocuk erişkin olduğunda yani artık ona kızacak bir babası kalmadığında akşamları evine zamanında gitme sorumluluğunu taşıyabilir mi? Bir anne bunu pek düşünmez.

Bence tehdit yanlış bir yöntemdir. Tehditle, iyi beslenme alışkanlığı, düzenli olma alışkanlığı, temizlik alışkanlığı veya planlı çalışma alışkanlığı kazanmış birini hayatımda hiç görmedim. Tam tersine çocukluğunda tehditlerle bazı isteklerinden engellenen bireylerin büyüyünce bu yanlış davranışlara daha meyilli olacaklarını düşünüyorum.

Çocuklarımızı tehditle eğitmeye çalışarak iyilik yaptığımızı zannederken aslında onlara kötülük yapmıyor muyuz?

Lütfen çocuklarımızı tehdit etmeyelim!