Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

08 Haziran '14

 
Kategori
Anne-Babalar
 

Çocuklarımızla konuşalım

"Neler oluyor bize ? " Sorusunu ya da lafını oldum olası sevmem. Ama ben ne kadar sevmesem de bu soru gündemimizden hiç düşmüyor. Gün geçmiyor ki haber bültenlerinde bir gencimizin, bir çocuğumuzun başına gelen bir haberden bahsetmeyen bir haber izleyelim.

Bunalıma girmek, kız ya da erkek arkadaşı için intihara kalkışmak. Daha da kötüsü intihar etmek. Derslerde istediği başarıyı gösterememek. Üniversiteyi bitirip, KPSS'den iyi puan alamamak. İşte günümüz gençlerinin adeta kabusu olmuş belli başlı sorunlar yumağı. Okullardaki rehber öğretmenlerin falan çözebileceği türden sorunlar değil bunlar aslında. Zaten ortaokulda, lisede bir öğrenciye bir nedenden dolayı rehberlik servisine gönderseniz, o öğrenci kendini sorunlu öğrenci olarak görüyor artık. Daha açık söylersek bu öğrenci kendine sorun üretme hakkı veriyor. İdareciler bunu daha iyi anlayacaklardır. Rehberlik servisleri işin resmiyet kısmıyla çok uğraşıyor sanki. Yani sorunlu öğrencilerle ilgili sürekli rapor yazmak yerine öğrencilerin sorunlarının kaynağına inip çözüm arasalar ne iyi olur. Kurumlarımızdaki çarpıklık maalesef bununla da sınırlı değil. Çiftçilerimiz köyde, mahallede ekim-dikim yapar. İlgili mühendislerimiz hep ilçelerde, şehirlerde akşama kadar Tarım Müdürlüklerinde otururlar. Çiftçinin yanına varıp ya çiftçi kardeş ;ne ekiyor ne biçiyorsun diye sormazlar. Durmadan tutanak ve rapor yazarlar. Ama yazmakla ,oturmakla tarladan ürün elde edilmiyor maalesef.

Asıl mevzumuza dönersek; çocuklarımızın ve gençlerimizin sorunlarının çözüm yerleri rehberlik servileri değildir. Onlara en güzel rehberliğe onları en çok seven insanlar yapmalı değil mi? Anneler ve babalar...Bir annenin, bir babanın çocuğuna, evladına vereceği nasihati başka kim verebilir? Ey anneler! Ey babalar ! Vakit çok geç olmadan çocuklarınızla yeri geldiğinde arkadaş gibi, yeri geldiğinde de anne baba gibi konuşun. Yoksa bir gün sizin çocuğunuzun okulundan ya da kaldığı yurttan vakitsiz bir acı telefon gelebilir. "Oğlunuz, kızınız .... kattan aşağı  kendini atmış ! " Belki bize anlatamadıkları, anlatmaya çekindikleri dertleri olabilir çocuklarımızın. Onların başını okşayarak dertlerini dinlemek ve çözüm bulmak en başta anne ve babalara düşer. Öğretmenleri de unutmayalım. Sınıfımızdaki öğrencilerimizle ayrı ayrı ilgilenmek gerekiyor günümüzde öğretmenim. Bazen bir ana ,bazen bir baba olmalıyız onlara. İlla ana, illa baba.....VAKİT ÇOK GEÇ OLMADAN ÇOCUKLARIMIZLA KONUŞALIM... 

 
Toplam blog
: 17
: 433
Kayıt tarihi
: 23.02.14
 
 

Eğitim Fakültesi Sınıf Öğretmenliği Bölümü mezunuyum. 2013 yılında alan değişikliği yoluyla Türkç..