Çocukların anne babalarını beğenmeyip eleştirmeleri doğru yolda olduklarını gösterir

Ne kadar kendimizi yetiştirmiş olursak olalım kuşak farkı önemlidir ve eğitimli çocuklarımız her şeyi bizlerden daha iyi bilirler. Bir ailede anne ya da baba çocuklarını eleştiriyor, onlara akıl veriyorsa -ortada haksızlık, anlayışsızlık ve kötü davranma yoksa- gerçekte olmaması gereken bir durum yaşanıyor demektir. 1950 yılında doğmuş bir baba 40 yıl sonra 1990 yılında doğmuş oğluna normalde akıl veremez; çünkü çocuk yaşadığı bu devri babasından daha iyi analiz eder.

Anne baba çocuklarını kendilerine ters gelen davranış ve düşünceleri nedeniyle eleştirebilirler ama onların değil kendi düşüncelerinin daha doğru olduğunu söylemelerinin anlamı yoktur. Bunun nedeni geçen zamanın ve yeni hayatın daha doğru, rasyonel ve isabetli fikirleri zorunlu kılmasıdır. Milenyum çağında ortaçağ düşüncesiyle yaşayamazsınız. Ve milenyum çağını çocuklarımız bizden daha iyi bilir.

Dikkat edilirse ailelerde çocuklar sürekli anne babalarını eleştirirler. Anne baba da çocuklarını tabii ki. Bazı konular hariç bu tartışmada çocuklar haklıdırlar. Eğitimsiz anne babanın fikirleri eğitimini tamamlamış kültürlü çocuklarına nazaran daha doğru olamaz. Hatta eğitimli anne babaların fikirleri bile çocuklarından daha ileri olamaz. Anne babalar kuşak farkı nedeniyle çocuklarının kendilerinden daha aydınlık fikirlere sahip olabilecekleri gerçeğini kabul etmelidirler.

Ama maalesef ülkemizde durum tam tersi. Büyükler daha iyi bilir saçma anlayışı hâkim. Bir konuda ne yapılması gerektiği söz konusu olduğunda muhtara soralım, görmüş geçirmiş yaşlı Hasan amcaya soralım denir de Boğaziçi mezunu genç İsmail’e soralım denmez. Ona sadece bağ kur primlerine ne kadar zam geldiği sorulur. Daha önce verdiğim bir örnek: Ben inşaat teknisyen okulunda okuyorum. Tatilde babam duvara bir tahta çakacak. “Dur sen yapamazsın, eline vurursun” dedi. Hayatında eline keser almamış adam her gün bu işi yapan, yarın inşaat teknisyeni olacak oğlundan bu işi daha iyi biliyordu. Oysa keser tutmayı bilmiyorsam nasıl inşaat teknisyeni olacaktım.

Bilen bilmesi gereken yeni nesildir. Çocukken anne babanın peşinden gidilir ama büyüyünce tersi olmalıdır. Tabii ki normal çocuklardan bahsediyoruz. Bu anlamda yaş büyüklüğü büyüklük değildir; büyüklük bilgi, tecrübe, akıldır. Anne babalar eskide kaldıklarını, yeni hayatı çocuklarının daha iyi bilebileceğini kabul etmeliler. Çocukların istediği her şey aslında mantıklıdır; durumları uygunsa anne babalar itiraz etmemelidir.

Anne baba ve diğer büyüklerin çocuklarına yaşadıkları tecrübeleri aktarma dışında verebilecekleri şey yoktur. Çocuklarının (çocuk dediysek 21 yaş ve üzerini kastediyoruz) fikir ve düşüncelerine tabi olmalıdırlar. Eğitimli çocuklar/gençler her şeyi daha iyi bilirler ve anne baba onlara tabi olursa daha az yanılır, daha az kaybeder.