Çok konuşuyorum, sorunluyum...

Bunları ben söylemiyorum elbette. Etrafınıza bir bakın, biri sürekli aynı konu hakkında konuşuyorsa o konu ile ilgili sorunları vardır demektir.

Sürekli güvenden söz eden birinin, güven konusunda endişeleri ve sorunları olduğu gibi sürekli seksten, seksle ilgili konulardan ya da evlilik ya da endişesi olduğu konulardan bahsedenlerin de bu konu ile ilgili sorunları var demektir.

Sürekli konuşup kendini ifade etmek zorunda hisseder böyle tipler. Hani dünyada başka bütün sorunları bitirmiş, tek derdi o kalmış gibi, sürekli konuşur. Konu hiçbir zaman ileriye gitmez. Aksine sürekli aynı şeyleri geveler durur. Bir bakarsınız ortamı farklıdır ancak konuştuğu konu hep ama hep aynıdır.

Ezilmişliğin verdiği acı ile hiç durmadan, sanki dünyaya inat konuştukça konuşur. Aslında farkında bile değildir sorununun. Ona yardım edecek olan kişi konuştuğu kimseler değil bir usta yardımıdır. Yani bir doktora gitmesi gerekmektedir.

Aslında iyi prim yaptığını düşünür. Hani böyle cesurca konuşup, etrafındakilerin ondan çok etkilendiği düşünür ve çizdiği karaktere herkes gibi kendi de inanır bir süre sonra.

Özgür ruhlu biri, her şeyi konuşan ve herkese kafa tutan, cesur kişi, O…

Çok okur, çok konuşur.

Bilmediği tek şey ise; aslında kimse onu dinlemiyordur. Kandırdığı sadece kendisidir.

Merak ediyorum aslında, böyle kimseler gece olup da, başını yastığa koyduğunda yani aslında gerçek kendisiyle baş başa kaldığında, ne hisseder?

Merak ediyorum; gerçek kendi ile yüzleştiğinde kendi yüzüne bakabilir mi?

Merak ediyorum.