Çok mu geç oldu?

Geçen Yıl

“Neden cihat yemini ediliyor, savaş mı var? ”

Geçen yıl akşam 06.30 civarında:

Şehrin simgesi 600 yıllık külliyeden her gün gibi dersten çıkmış yine şehrin en eski, en işlek, caddesinden geçerken yüksek volumle genç bir ses, şiirli-şarkılı insanları coşkuyla cihada çağırıyordu. Yukarıdaki soruyu yanımdakilere sordum; ilk kez “Ehlibeyt-Ehlisünnet “ ayrımını yüksek sesle duydum. Tanrım bu hale nasıl getirildik.

Sanki Gazze’deyiz ve İsrail’e karşı seferberlik ilan edilmiş….

Veya daha canlı bir anlatımla, o günleri yakından yaşadığımız için: Kıbrıs savaşı sırasında, askerlik şubelerinin önünde savaşa gönüllü yazılmak için biriken insanların vatan için taşıdıkları o anki heyecanları  gibi bir coşku kermes yerinden dışarıya taşıyordu. Standın yanına yaklaştım ve  “İyi de  bu insanları kimle savaşmaya çağırıyorsunuz? Mehter müziği, ilahi koyun?” dedim. Ya yüksek volümden duymadı veya cevap vermeye gerek duymadı.

(Bu yıl 2013 Mayıs Haziran Ayı)

Bir konuda kesin karar verdim: Her dinde, önyargıyla  böyle toplumsal davranışlarda bulunanlar:

1) – Kulaktan duyma hurafelerle bilgi edinip,  herhangi bir kaynağa başvurmayanlar,

2) Kutsak kitabı okuyup, gerçek manasını bilerek veya bilmeyerek kendine göre yorumlayanlar – tercüme edenler-

3) Din alimlerinin anlattıklarını yarım yamalak  yorumlayanlar, 4) Ülke bütünlüğünü bozmaya çalışanların kullandıkları, çoğunluğun dini inancıyla ilgili son ve tehlikeli silah (Mezhep çatışması)

4) Kişisel çıkarları için “ her devrin adamı” olanlar.

Halk TV bu ülkeden mi yayın yapıyor yoksa;

Ülkesinin bölünmesini istemeyen “ Suriye Askerinin  organlarını canlı iken kesip yiyen, on yaşındaki bir çocuğa kafa kestirip kameraya çeken, devşirme ÖSO’nun yaptıkları mı?

İsrail’in Filistin halkına yaptıkları mı? Brezilyadan mı?

Eskiyen temenni: “ Sayın Başbakan tebdili kıyafet ile halkın arasındaydı.”

1) “Binlerce koruması var” deniliyor ama bütün korumalarını ve etrafındakileri atlatarak “ tebdili kıyafet” ile birkaç ayrı direniş yerine giderek, yerinde halkın gerçeklerini öğrenmeli,

2) Çevresindekiler yerine; toplumsal çıkarlar için uğraşanlar, direnenlerden fikir alışverişinde bulunmalı, çözüm önerilerini dinlemeli,

3) Bütün çevresindeki engellemelere rağmen halkla bütünleşmeli,

Bunlar gerçekleşseydi, Türk halkı yıpranmaz, dünya da bizim bu halimize şahitlik yapmazdı.

Tanrıma şükrediyorum; yüreği merhametten uzak,  insanlara, hayvanlara zulm eden bir zalim yakınım yok.  

Topluma saldıran zalimleri izleyen, hıçkıra hıçkıra ağlayan, elinden hiçbir şey gelmeyen, en az gözü çıkarılan, sakat bırakılan, öldürülenlerin yakınları gibi bağrı yanan   erkek-kadın polisin de olduğu bilinsin.